Columns & opinie
Japans op poster diende als versiering
Waarom staat er foutief Japans op posters die studieplekken op de universiteit aanprijzen? Medewerker Guan van Zoggel legt het uit.
Gastschrijver
donderdag 6 februari 2020
De gewraakte Japanse tekst.

In Mare las ik over onze laatste poging om studenten bewust te maken van studieplekken buiten de UB. Een terugkerend onderwerp, waarover Mare vaker schreef.

Gezien de aanhoudende drukte in de UB en zeeën van ruimte op andere locaties, viel onze vorige poster van A0-formaat in een stoepbord bij de ingang, tweetalig en geheel volgens de regels van de universitaire huisstijl, blijkbaar niet op. Zelfs al viel ‘ie wel op, hij nodigde studenten alsnog niet uit om een studieplek buiten de UB te zoeken. Dus we probeerden een andere strategie.

We probeerden wat ludieks, iets wat echt zou opvallen. Een echte blikvanger, die besproken zou worden. Niet alleen door studenten onderling, maar ook op social media en misschien zelfs in Mare. Daarom kozen we voor vaporwave, een internetstroming gekenmerkt door felle kleuren en verheerlijking van de jaren ‘80 en ‘90. Dat werd het uitgangspunt voor de nieuwe actie. Vandaar de QR-code in een knalroze versie van het geliefde MS Paint op de rollupbanners en de door Miami Vice geïnspireerde afwerking aan de onderkant.

Vaporwave verheerlijkt ook het Japan van toen. Op de meeste creaties vind je Japanse teksten en animepersonages terug. Dat laatste ging ons wat te ver, maar Japanse tekst als versiering boven het Nederlands vonden we dan wel weer wat hebben.

'Vanzelfsprekend was het niet de bedoeling om de opleiding Japanstudies hiermee tegen de borst te stoten'

Maar wat zet je er dan op? Ganbatte, het succeswensen dat alleen studenten Japanstudies kunnen lezen? Iets volledig willekeurigs, zoals - we googlen even - chikinnagetto (kipnugget), majikku (magie) of rirakusu (relax)? Toen bedachten we ons, waarom niet gewoon hetzelfde als het Nederlands?

Om het perfect boven het ‘hier’ en ‘daar’ te passen, sneden we alle grammaticale ballast weg. Het Japans is immers niet vreemd van omissies, redeneerden we.

Misschien hebben we inderdaad te veel weggelaten en hadden we een partikel en dekiru moeten laten staan in ruil voor een kleiner lettertype. Op dat punt was het Japans voor mij blijkbaar al gereduceerd tot een asset, een component van de vaporwave-esthetiek. Een versiering, niets meer of minder dan de veelkleurige Blastoise, het trio zachtroze dolfijnen of die ene combinatie van verschillende vormpjes, kenmerkend voor de look and feel van de jaren ‘80.

Vanzelfsprekend was het niet de bedoeling om de opleiding Japanstudies hiermee tegen de borst te stoten. De Japanse taalvaardigheid die ik daar zelf opdeed, gebruik ik nog dagelijks. Niet professioneel, met uitzondering van deze ene opdracht dan, maar wel privé.
Als mijn doel was geweest om grammaticaal correct Japans op de poster te zetten, dan hadden we een taaldocent benaderd voor een second opinion. Dat is ons beleid: vertalingen overlaten aan professionals. In dit geval hebben we dat niet gedaan. Het doel was namelijk niet om de boodschap te communiceren in het Japans. Grafische vormgeving en stijlkeuze ondermijnden grammaticale juistheid.

Het succes van de nieuwe strategie staat in ieder geval buiten kijf. Tellingen laten zien dat studenten zich tijdens afgelopen tentamenperiode beduidend meer spreidden over de gebouwen dan voorgaande jaren. Daarmee is onze missie geslaagd: vaporwave slaat aan bij studenten.

Guan van Zoggel is communicatie­adviseur UFB