‘Brrr, het wordt echt steeds kouder hé?’ Aldus een medestudent die een gesprek aanknoopte toen we samen buiten in de kou stonden. We hadden net de eerste ronde van een hospiteeravond achter de rug en wachtten op het verlossende woord van de mensen die wij allebei volgende maand ‘huisgenoot’ hoopten te kunnen noemen.

Na 53 minuten koukleumen kwam dat woord, erg verlossend was het alleen niet. Er was in de tweede ronde van de hospiteeravond geen ruimte meer voor ons. Mét paarse handen, maar zónder enige hoop keerden we rillend terug naar Leiden Centraal.

Dat studenten lijden onder de woningcrisis is geen nieuws. Wel wordt er de afgelopen tijd steeds meer geschreven over een van de oorzaken van dit probleem: internationale studenten.

Laat ons vooropstellen dat we niks tegen internationale studenten hebben en dit stuk alleen schrijven omdat de toestroom slecht is voor de gehele studentenpopulatie, ook voor internationals zelf. Het is niet de individuele internationale student die de problemen veroorzaakt, maar de constante neiging naar groei van onderwijsinstellingen zonder dit te kunnen faciliteren.

Bijna de helft van de eerstejaars komt niet uit Nederland, meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek. Er is sprake van een explosieve groei van het aantal internationale studenten en dat zorgt niet alleen voor een toename van de kamernood, maar ook voor een daling van de onderwijskwaliteit.

Daarom vragen wij de Universiteit Leiden een maximum in te stellen aan internationale studenten, en EER-studenten actief te ontmoedigen om aan haar universiteit te komen studeren. (EER-studenten zijn studenten die uit de Europese Economische Ruimte komen: de EU-landen, Noorwegen, Liechtenstein en IJsland). Door Europese wetgeving kunnen universiteiten EER-studenten niet weigeren, maar instellingen kunnen hen wel actief afraden een studie te beginnen. Dat kan al door simpelweg de waarheid te vertellen.

In 2021 waren er 26.500 studenten die geen kamer hadden. Dat zijn 26.500 studenten die een deel van hun ontwikkeling mislopen, 26.500 studenten die ons overvolle openbaar vervoer nóg drukker maken en 53.000 verkleumde paarse hospiterende handen.

Dit aantal zal alleen nog maar stijgen. Het ministerie van Onderwijs verwacht tussen 2022 en 2028 een toename van 50.000 studenten. Met de sterke stijging van het aantal internationale studenten, een bijna verviervoudiging tussen 2005 en 2021, zal dit probleem alleen nog maar erger worden.

Voor de Universiteit Leiden zal de internationalestudentenvloedgolf nog harder aankomen. Doordat Leiden maar een kleine stad is, in verhouding met het aantal studenten dat zij telt, is het bijbouwen van huisvesting extra moeilijk.

De faciliteiten van de universiteit beginnen de maximumcapaciteit te overschrijden. Ook ontbreekt de menskracht om in ieder lokaal een gediplomeerde docent te hebben staan. Dit alles heeft een negatief effect op de onderwijskwaliteit, iets wat ons erg aan het hart gaat. Leiden heeft, net als veel andere universiteiten, internationale studenten al opgeroepen niet te komen als ze nog geen kamer hebben. Het feit dat zelfs de instanties die aan dit probleem verdienen aan de bel trekken, zegt veel over de grootte van de negatieve gevolgen.

Het probleem is ook onontkoombaar. De meeste universiteiten liggen in grote steden, waardoor het bijna onmogelijk is om meer woningen bij te bouwen en het capaciteitsprobleem dus niet is op te lossen. Hetzelfde geldt helaas voor het gebrek aan personeel waar veel onderwijsinstellingen mee kampen. Leiden is dan misschien niet zo groot, maar wel oud en vol. De universiteitsgebouwen zijn al erg verspreid, waar zullen we de volgende dan moeten bouwen? In Katwijk? 

Ook de internationale studenten zelf zijn slachtoffer. De meesten voelen zich niet fijn in Nederland. Meer dan de helft kampt met zware psychische problemen, een kwart voelt zich niet thuis. Internationals stoppen vaker met hun studie, worden bij het zoeken van kamers opgelicht en weten de steun die de overheid biedt vaak niet te bereiken. Zo wist 70 procent niet dat ze, onder bepaalde omstandigheden, recht hebben op gratis ov en zelfs studiefinanciering.

Het is duidelijk dat de toestroom moet worden ingeperkt. Het is de enige realistische oplossing voor het probleem. De kamernood, de dreigende daling in onderwijskwaliteit en de weerzinwekkende situatie waarin internationale studenten zich veelal verkeren vraagt om drastische maatregelen.

Intussen trekken wij onze handschoenen aan; er is weer een hospi vanavond.

Max Verdegaal studeerde bestuurskunde in Leiden en volgt nu de master sociologie aan de Erasmus Universiteit. Noah Madretsma studeert rechten in Leiden. Beiden zijn actief bij de Jonge Democraten van Leiden-Haaglanden