Kleding maakt de man. En dat geldt dus ook voor de Leidse student. En hoewel mijn eigen kledingstijl de toets van Maik de Boers mode­politie ongetwijfeld niet zou doorstaan, is er aan onze universiteit toch echt iets heel ergs aan de gang: de teloorgang van de semi-chique stuko-fit.

In een ver, ver verleden, toen ik net begon met studeren, was er een outfit die de kersverse student onderscheidde van willekeurig welk pukkelig, achttienjarig ventje. Het was een fit (ik loev het nog steeds) die niet ‘correct’, maar ook niet slordig was. Het oogde wellicht als een samengeraapt zooitje, maar was dat beslist niet. Ja, misschien was het wel de Nederlandse stuko-­variant van de Italiaanse sprezzaturra.

Waar ik het in vredesnaam over heb? Gewoon: een lichtblauw, gestreept, ongestreken hemd (en dan zonder logo natuurlijk), een kaki chino, met daaronder donkerbruine of zwarte punters (zonder aangekoekte bierresten van de borrelavond ervoor). Oh, en in de winter ging daar dan vaak een wollen (!) trui overheen in een effen kleur.

Simpel.

Ik hoor u al denken: ja, maar nu omschrijf je gewoon een outfit van de gemiddelde kakker!

En daarop antwoord ik graag dat ik snap dat u dat denkt, maar dat ik u daar toch echt op uw ongelijk zal moeten wijzen. Het schitterende aan voornoemde outfit was namelijk dat dit gedragen werd door vrijwel iedere student: zij die lid waren, zij die dat niet waren, zij die uit de Randstad kwamen, zij die uit de provincie kwamen, zij die uit rijke families kwamen en zij die uit arme families kwamen.

Het was dus een outfit die je, ongeacht je sociaal-economische, of cultureel-intellectuele achtergrond, in één klap verhief tot een mooie-lul-in-spé. Eentje die zichzelf serieus nam, maar uiteraard niet te veel. Eentje die de ernst in de dingen zag, zonder daarbij een zekere vorm van ludiciteit te verliezen.

Tja, en wat wordt er nu zoal aangetrokken? Nou, iets soortgelijks natuurlijk, maar dan een versie met veel minder cachet. Een die eerder appelleert aan Amsterdam-Zuidse ‘hipheid’, dan aan de voornoemde, welbespraakte intellectueel in wording.

Waar hebben we het dan over? Een white-sleave (oversized, met veelal een lawaai-logo), een lichtblauwe jeans (met tochtgaten), en afgetrapte, witte sneakers (van merken waarvoor ik hier verder geen reclame zal maken).

Het probleem?

IEDEREEN draagt dat al!

Ook dat pukkelig achttienjarig ventje waar ik het eerder over had. Ook die zeer lekkere, maar zeer domme influencer op Instagram en TikTok. Ook die mongoloïde flits-trader in Dubai. Ook die achterlijke life coach die je binnen ‘no time’ weer ‘op weg helpt’. En nu dus ook de aankomende, mannelijke intelligentsia van Nederland.

R.I.P. de semi-chique stuko-fit.