Dat brengt mij bij de tweede herziene mening, die over silent disco. Omdat er te weinig over wordt geschreven, een summiere uitleg: de muziek komt dan niet uit boxen, maar uit draadloze koptelefoons. Daar zaten, dacht ik, vooral nadelen aan.
Ik was namelijk eerder naar zo’n silent disco geweest, op een bescheiden festival in het zuiden van het land. Het was in de zomer, buiten, je moest lang wachten voordat je een koptelefoon kreeg en als je eenmaal zo’n zweterig exemplaar tot je beschikking had, was dat ook maar van korte duur want voor pils en plassen - toch onlosmakelijk aan elkaar verbonden - moest je je koptelefoon weer afgeven, je ding doen en dan begon het riedeltje weer opnieuw.
Goed, zaterdag was ik uitgenodigd voor een silent disco door een vriend die zelf zou draaien. Het zou plaatshebben in een cultuurhuis dat niet al te ver lopen was en bovendien kon het nooit erger zijn dan de twee uur durende mis van vrijdag, dus besloot ik te gaan.
Eenmaal aangekomen deed ik direct verscheidene ontdekkingen. “Cultuurhuis” betekent dat er ook mensen met een baret rondlopen en daar stel ik mijn mening nooit over bij: binnenshuis een baret dragen is verwerpelijk en zal altijd verwerpelijk zijn.
De tweede ontdekking was dat er niet één, maar drie dj’s waren. Iedere dj had een eigen kanaal op de koptelefoon en als luisteraar kon je dus kiezen tussen drie kanalen, die elk weer een eigen kleur hadden. Luisterde je naar het eerste kanaal, dan werden de zijkanten van de koptelefoon groen. Bij het tweede en derde kanaal hoorden respectievelijk rood en blauw. Dat ziet er geinig uit, maar nog veel belangrijker is dat je van andere mensen kunt zien voor welk lied zij hebben gekozen. Zo weet je precies voor welke mensen je wel en voor welke mensen je allerminst een drankje hoeft te halen.
Want dat drankjes halen kon daar, in tegenstelling tot op het festival, óók met de koptelefoon op. En daar bleef het niet bij: zowel het pilsen als het plassen kon met koptelefoon. Als je erover nadenkt - dat doe je op de avond zelf sowieso niet - een tikkeltje goor, maar het maakt het wachten in de rij voor een beschikbaar toilet aanzienlijk gezelliger. Bovendien kom je eenmaal zittend niet tot de gebruikelijke zelfreflectieve inkeer omdat het geluid niet zo dof op de achtergrond speelt.
Silent disco is, bij nader inzien, zo slecht nog niet.
Femke Blommaert is student taalwetenschap