Columns & opinie
Reality check: ik moet een master kiezen
Nu het eind van mijn Erasmus Escapade langzaam in zicht komt, is het tijd dat ik me richt op iets waarvan ik stiekem hoopte dat ik het nog een maand of vijf voor me uit zou kunnen schuiven: een master kiezen.
Maia de Quay
donderdag 17 november 2022

De laatste weken houd ik me bezig met iets wat mij (en veel studenten met mij) vreemd is: een planning maken voor de lange termijn. Want dat de eeuwige student niet bestaat, wordt dus ook voor mij steeds duidelijker.

Hoewel ik mijn bachelor heb weten te rekken met een bestuursjaar hier en een uitwisseling daar (of eigenlijk ook hier: ik schrijf dit immers vanuit de Schotse Laaglanden), werd ook ik geconfronteerd met de werkelijkheid van een vervolgstap: de realiteit ná de eerste 180 ECTS.

Nu het eind van mijn Erasmus Escapade langzaam in zicht komt, is het tijd dat ik me richt op iets waarvan ik stiekem hoopte dat ik het nog een maand of vijf voor me uit zou kunnen schuiven: een master kiezen.

Tijdens mijn googlesessies waan ik me weer de 17-jarige havoklant die het internet afstruinde naar alle studies met het woord ‘international’ in de titel. Voor iedereen die dit leest en zelf ook ooit naar een hbo-studie heeft gezocht of er vrienden over heeft horen praten, is het vast meteen duidelijk dat dit nogal een ongezellige inspanning was.

Naast het feit dat het woord dat na ‘international’ staat er dit keer wél toe doet, is de aanpak van mijn vind-een-studie-exercitie redelijk hetzelfde gebleven. Onoverzichtelijke lijstjes maken, 20+ tabbladen open hebben staan, programma’s opslaan van universiteiten met hoge toelatingseisen en nog hogere tuition fees en lange spraakmemo’s naar mijn vrienden sturen waarin ik wanhopig het verschil tussen international politics en politics of international relations probeer te duiden (zonder al te veel succes).

'Gelukkig bestaat er altijd nog de onfeilbare "dit-in-ieder-geval-niét-methode"'

In tegenstelling tot toen bestaat er nu geen vwo-vluchtoptie of equivalent van de flauwe maar vermakelijke hbo-naam-generator-website waar je met een klik op de knop een niet bestaande maar wel aannemelijke naam voor een hbo-studie kon laten creëren zoals ‘international leisure studies’, ‘docent communicative automotive tweedegraads’ of ‘hotelmanagement, toegepaste wiskunde, rechten, filosofie, commerciële economie en aerodynamica (HTRFCA)’.

Nee, deze keer is mijn lot overgelaten aan de goden, en met de goden bedoel ik (in willekeurige volgorde) mijn daadwerkelijke willen en kunnen, het antwoord op de vraag ‘wat wil je worden als je later groot bent?’ en de verlammende angst rondom mijn groeiende studieschuld.

Gelukkig bestaat er altijd nog de onfeilbare ‘dit-in-ieder-geval-niét-methode’, waarmee ik mezelf zeker tot kerst nog kan vermaken met het maken van een lange (!) lijst van studies waar ik te incapabel, skeer of ongeïnteresseerd voor denk te zijn.

Ik zal te zijner tijd uiteraard verslag doen van de uiteindelijke keuze, maar mocht u voor die tijd een geniale ingeving hebben: schroom vooral niet contact met me op te nemen.


Maia de Quay is student Rechten (nog wel)