Gastschrijver
woensdag 16 juni 2021
Na decennialange dictatuur, armoede en corruptie trokken Colombianen de straat op om te protesteren, schrijft promovendus Angie Alarcon. Ze wordt verscheurd door het brute geweld dat haar vrienden en familie moeten doorstaan.
‘Mijn beste vriend belandde met haar moeder midden in een kruisvuur. Ongewapende lichamen van 13 jonge demonstranten vielen levenloos naast haar’, schrijft Alarcon in een aangrijpend opiniestuk op onze Engelstalige site.
Lees ook
Columns & opinie
Ik wil me niet langer een wandelend pasje voelen
Columns & opinie
Waarom de beveiliging moet stoppen: de Leidse ‘War on Terror’ is gebaseerd op waanideeën
Columns & opinie
Waarom ik Jaap of Jacqueline toch ‘professor’ noem
Columns & opinie
Dit is geen jeugdgevangenis: stop met die beveiliging