Gastschrijver
woensdag 16 juni 2021
Na decennialange dictatuur, armoede en corruptie trokken Colombianen de straat op om te protesteren, schrijft promovendus Angie Alarcon. Ze wordt verscheurd door het brute geweld dat haar vrienden en familie moeten doorstaan.

‘Mijn beste vriend belandde met haar moeder midden in een kruisvuur. Ongewapende lichamen van 13 jonge demonstranten vielen levenloos naast haar’, schrijft Alarcon in een aangrijpend opiniestuk op onze Engelstalige site.

   > Lees haar verhaal hier

Lees ook

Columns & opinie
Ik wil me niet langer een wandelend pasje voelen
Dat een universiteit (op eigen besluit) drie dagen sluit vanwege een in het Arabisch videobellende man die dacht dat hij een winkelcentrum binnenliep, had ik niet eens kunnen bedenken.
Columns & opinie
Leuven vs Leiden: de KU is de twee-eiige twin van LU
Columns & opinie
Wat onze universiteit nu nodig heeft, is een waardige straatvechter
Columns & opinie
Wat doe je na een blunder: zwijgen, betwisten of erkennen?
Columns & opinie
Met een shot jenever achter de kiezen trachtte ik waardig stil te zitten