Columns & opinie
Hardnekkiger dan de deltavariant: de ‘KMTyfus’
Het is weer de tijd van het jaar dat de helft van je huisgenoten ziek, zwak en misselijk op zijn of haar kamer ligt te creperen. Maia bereidt zich alvast voor op een weekje bedlegerigheid.
Maia de Quay
donderdag 14 oktober 2021

Verkoudheid is het niet en corona wordt uitgesloten met een snelle test. Toch klinkt het op veel plekken in Leiden naar een heel ongezellige ziekenhuisafdeling.

De oorzaak? Het lijkt erop dat de zogenoemde ‘KMTyfus’, de welbekende feutenkuch die elk jaar te horen is aan het begin van het academische jaar, zich dit keer heeft weten te ontwikkelen tot een ware griepuitbraak onder studenten.

De kuch die voorheen na een weekje weer overvloog, is dit jaar here to stay. Onze afweersystemen zijn door lockdowns en quarantaines niet meer wat ze waren, en nu zijn het niet meer enkel sjaarzen die worden geteisterd door een nare hoest, hoofdpijn en koorts.
Zo ook bij mij thuis.

Van mijn twaalf huisgenoten liggen er inmiddels zes ziek, zwak en misselijk op hun kamer te creperen. De rest van ons neemt preventieve maatregelen en voorziet hun lichaam voor het eerst sinds tijden weer van het voorgeschreven vereiste aan dagelijkse vitaminen. Keukenkastjes liggen voor de verandering vol met een scala aan gezonde items zoals mandarijnen en verse gember in plaats van de standaard kant-en-klare noodles en dozijnen eieren.

‘Één snotterende huisgenoot, en drie weken later houdt het nachtelijke hoestcanon je nog steeds wakker’

Iedereen die zich wel goed voelt, doet daarnaast pogingen om de voorbeeldige huisgenoot te zijn door kopjes thee te zetten en geheel plichtsgetrouw minstens één keer per dag naar de supermarkt te fietsen om in de behoeften van de zieken te voorzien. De uitgebreide boodschappenlijst van die laatstgenoemde categorie bevat standaard een aantal zakken appels, rooibosthee, vla, paracetamol en, natuurlijk, sigaretten. Het dieet van zij die strijden.

Natuurlijk stellen we ons een beetje aan, maar het probleem in een studentenhuis is dat zo’n griepje niet verdwijnt voordat iedereen ziek is geweest. Het begint met één snotterende huisgenoot, en drie weken later houdt het nachtelijke hoestcanon je nog steeds wakker. Naast ellendige huisgenoten leidt dit hele festijn ook tot een maand lang saai eten omdat er elke avond wel weer iemand anders behoefte heeft aan ‘iets lichts aub’, en dus wordt er heel devoot meerdere keren per week een flauw broccolisoepje in elkaar geflanst.

In tegenstelling tot bij de echte deltavariant komen de broccolisoepjes voor wat de feutenkuch betreft onze gezondheid wél ten goede, en zal de aanhoudende KMTyfus Editie Herfst 2021 uiteindelijk vrij letterlijk overwaaien.

In de tussentijd zal ik maar eens vragen of ik nog iets mee kan nemen van de supermarkt en me voorbereiden op mijn eigen onvermijdelijke bedlegerigheid die voor volgende week op de planning staat.

Maia de Quay is student rechten