Zaterdag bezocht ik de PAN kunstbeurs in de RAI te Amsterdam. Een kunstbeurs is als een museum, alleen is alles wat je ziet ook te koop. Nu is mijn kapitaal bepaald niet toereikend om kunst te kopen – aan het einde van de maand moet ik mijn rekening checken om te bepalen of ik wel of niet koffie kan halen – maar via via wist een studiegenoot kaartjes te bemachtigen, en in zo’n geval ga ik graag mee op pad.
Er ging een wereld voor me open. Opeens bleek de ‘witte wijn sippende elite’ (dixit onze minister-president) wel degelijk te bestaan. Hierbij wil ik wel de nuancering aanbrengen dat de hoofdmoot geen witte wijn dronk, maar bij de oesterbar champagne zat te sippen.
Naast de kunst kun je jezelf ook vergapen aan de aanwezigen. De hele Hollandse beau-monde trekt aan je voorbij. Van de zanger van Kriss Kross Amsterdam – die mijn partner in crime alleen wist te herkennen vanwege zijn deelname aan Expeditie Robinson – tot aan Alexander Pechtold die ongetwijfeld op zoek was naar decoratie voor zijn penthouse.
Overal liepen mensen in onberispelijke pakken en elegante mantelpakjes. Om nog een beetje een air van inclusiviteit op te houden waren er ook nog wat jongmensen in extravagante uitdossing. U kent het soort vast wel, types die binnen komen lopen op sokken en rare mutsjes opdoen.
Wij namen maar aan dat zij kunstenaars waren, al durven we dat niet met zekerheid te zeggen.
Binnen de muren van deze safe space voor snobs en verfijnde luijden hoor je een bepaald soort Nederlands dat je nergens anders aantreft. De gemiddelde bezoeker heeft een respectabele leeftijd bereikt en praat alsof er drie aardappelen vastzitten in de keel. Ongemerkt neem je dat accent over tot je het punt bereikt dat je niet meer weet of je mensen belachelijk maakt of zelf totaal ridicuul bent geworden.
Het verbaasde mij ook dat kunst eigenlijk helemaal niet zo duur is. Voor de prijs van een Tesla Model 3 (adviesprijs vanaf €51.990,-) kun je al de gelukkige eigenaar zijn van een Karel Appeltje voor de dorst. Niet heel verwonderlijk als je bedenkt dat er tien jaar geleden nog meer dan vierhonderd werken van hem zijn gevonden in een Engelse loods.
Als je genoegen neemt met het kleinere werk kun je voor een slordige €3.000,- een Egyptisch beeldje kopen van 2.500 jaar oud, inclusief garantie dat het voorwerp langs legale wegen Egypte verlaten heeft.
Ik ken mensen die meer geld besteed hebben aan hun afstudeerborrel.
De verleiding om iets te kopen weerstaand hebbend, mede gesteund door het feit dat mijn spaarrekening al jaren op nul staat, wilden mijn vriend en ik niet helemaal met lege handen terugkeren naar Leiden.
Gelukkig bevindt zich tegenover de RAI het Egyptisch restaurant Toetankhamon. Daar zijn we dan toch geslaagd met een kapsalon à €8,50.
Omar Ghaly is student Egyptologie