Als universiteitskrant zijn we gewend aan warrige woordvoerderstaal en in mist gehulde rapporten. De sport is om daar wat concreets uit te vissen. Topsport zelfs, als er strategische plannen met de titel Vrijheid in verbondenheid (of iets dergelijks) op ons bureau belanden. Dan zijn we blij dat we geen raadsleden zijn.

Toch overheerst frustratie. Wat bedoelen ze nou eigenlijk? Niemand weet het.

Het plan van de faculteit Geesteswetenschappen om een brede talenbachelor op te zetten is dan ook een regelrechte verademing. Het doel is lekker duidelijk: de faculteit heeft geld nodig, dus er moet een opleiding komen die meer studenten trekt.

Maar, denken sommige lezers misschien: heeft de faculteit niet al zo’n geldkoe?

Dat klopt. De bachelor international studies trekt jaarlijks zo’n vijfhonderd studenten, barst uit zijn voegen en laat docenten duizelig achter van eeuwige draaideurconstructies en oplopende werkdruk. Toch kijkt het bestuur ernaar zoals vertederde ouders naar hun onhandelbare kleuter kijken en zeggen: ‘Laten we er nog een nemen.’

Hoe die opleiding er precies uit gaat zien weet het bestuur nog niet. Het is nog even wachten op de resultaten van het marktonderzoek (ja, echt). Het moet in ieder geval zo breed mogelijk, met verschillende tracks met woorden als ‘society’ en ‘storytelling’ in de naam. Woorden waarvan universiteitsbestuurders denken dat scholieren ze sexy vinden.

Het allerbreedste idee, een bachelor ‘mondiale talen en culturen’ bleek onhandig. Alle Aziatische, Europese en Latijns-Amerikaanse talen onder een paraplu is kennelijk lastig roosteren, zelfs als je het Midden-Oosten en Afrika niet tot de wereld rekent en de zaalbezetting met high-tech camera’s monitort.

Momenteel richt het bestuur zich op een Europese talenbachelor, inclusief Russisch. Voor de duidelijkheid: dit is niet een brede talenbachelor zoals op sommige andere universiteiten, die kleine talenstudies samenvoegden om ze meer overlevingskans te geven. Voor zo’n beschermd reservaat is best iets te zeggen. Nee, dit is een extra opleiding, die náást de kleine opleidingen moet komen.

Zolang het duurt tenminste, want hoe hard het bestuur ook roept geen studenten van de andere talenstudies te willen lokken, tegelijkertijd beloven ze scholieren dat ze twee talen kunnen leren in één bachelor. Iedereen die wel eens heeft geprobeerd Italiaans en Spaans tegelijkertijd (goed) onder de knie te krijgen weet hoe dit afloopt, maar de toekomstige studenten doen dat nog niet. Zij mogen na de open dag kiezen: één of twee talen?

Drie keer raden wat het wordt.

Talenstudies hebben een imagoprobleem waar het bestuur zelf ook in is gaan geloven. Talenstudies doen het prima op de arbeidsmarkt. Studenten Duits worden uit bed gebeld door recruiters en zowel het bedrijfsleven als de overheid smeekt om China-experts. Sluit het niet goed aan? Moderniseer liever wat er is. Maar leg de toekomst van de faculteit niet in handen van clickbaitstudies.