De universiteit is al jaren in conflict met de universitair docent (UD) die sinds 2015 werkt bij African Studies, blijkt uit de uitspraak van de kantonrechter in Amsterdam die vrijdag is gepubliceerd.

De UD (1982) kreeg aanvankelijk goede beoordelingen in functioneringsgesprekken en werd in 2020 zelfs opleidingsvoorzitter. Maar al iets eerder, vanaf 2019, ontstonden er volgens de universiteit problemen met haar, die ook steeds erger werden. Studenten en collega’s kregen nauwelijks of helemaal geen contact met haar over belangrijke zaken als scripties en cijfers. Ze communiceerde ‘vaak laat, niet, of half over lopende zaken’, aldus de universiteit.

Studenten die wilden solliciteren kwamen in de problemen omdat de UD niet op tijd cijfers verstrekte. Verder besloot ze een online tentamen af te nemen, ondanks het bezwaar van haar leidinggevende.

gebrekkig handelen

In het persoonlijk leven van de UD waren de nodige ontwikkelingen in deze periode. Ze viel in juli 2021 uit met een burn-out. In februari 2022 begon ze weer met onderwijs te geven. Vervolgens verbleef ze in het buitenland en nam in juli 2022 ouderschapsverlof op tot en met 31 juli 2023. Over het opnemen van dit verlof zou de UD onvoldoende gecommuniceerd hebben.

Ze raakte ook in conflict met de examencommissie van de opleiding. Door gebrekkig handelen van haar kant zijn volgens de commissie twee studenten afgestudeerd die ‘feitelijk een onvoldoende eindcijfer hadden’.

Door haar fout zijn bij een vak deelcijfers als eindcijfers doorgegeven en is ‘ten onrechte de indruk gewekt’ dat de studenten het vak ‘met een voldoende hadden afgerond’.

aanval op integriteit

De commissie nam vanwege deze kwestie tijdelijk haar tentamenbevoegdheid af. Dit tot grote woede van de UD, die het besluit omschrijft als een ‘serieuze aanval op mijn professionele integriteit.’

Ze heeft ook geen kans gehad om haar zaak te bepleiten bij de commissie, stelt de UD. Ze was niet op de hoogte gebracht van het feit dat er tijdens haar ouderschapsverlof een procedure bij de examencommissie tegen haar liep. Volgens haar zijn de problemen met de doorgegeven cijfers ontstaan door een miscommunicatie.

De UD geeft toe dat zij soms wat laat op e-mails reageerde en ze vindt ‘het vervelend dat dat is gebeurd’. Ze wilde met hulp van een coach de problematiek aanpakken.

Er volgden gesprekken tussen de universiteit en de UD en er werd een mediationtraject ingezet. Volgens de universiteit leverde dat weinig op, waarna die naar de rechter stapte om het contract te ontbinden. De universiteit stelt dat de UD te vaak ‘onbereikbaar was voor zowel studenten als collega’s, te veel tijd nam voor het onderwijs en het begeleiden van studenten en liet de administratieve afwikkeling van scripties en tutorials liggen. Dat is niet verbeterd ondanks dat het wel met haar besproken is’.

Daarnaast toonde de UD ‘geen enkele zelfreflectie en legde de verantwoordelijkheid voor problemen steeds bij anderen’. De arbeidsverhoudingen met collega’s zijn daardoor ‘ernstig en duurzaam’ verstoord.

De UD stelt dat de universiteit nooit serieus van plan was om haar te behouden. In de eerste helft van 2023 werd een nieuwe docent aangenomen, waardoor er eigenlijk een te veel was. Een vervanger voor haar, beweert de UD. Ook stond ze niet meer bij de cursusbeschrijvingen op de website.

Bij terugkeer naar de werkplek na het ouderschapsverlof had ze ook geen kantoorplek meer om naartoe te gaan. Ook werden diverse collega’s gewaarschuwd om contact met haar te verbreken en contactpogingen te melden. Zij werd buitengesloten.

Onzorgvuldig communiceren

Ze eist een vergoeding van 50.000 euro van de universiteit voor het verlies van reputatie en de titel universitair docent. Daarbovenop claimt ze 343.640 euro omdat ‘het een reële verwachting is dat het dienstverband in ieder geval nog vijf jaar zou hebben geduurd indien geen sprake zou zijn geweest van ernstig verwijtbaar handelen door de universiteit’.

De rechter geeft de UD grotendeels gelijk. De verstoring van de arbeidsovereenkomst is in ‘overwegende mate het gevolg van ernstig verwijtbaar handelen van de universiteit’.

De universiteit had betere afspraken met de UD moeten maken over de wijze van communiceren tijdens haar verlof. Door deze ‘onzorgvuldige wijze van communicatie is zij te laat op de hoogte gebracht van de procedure bij de examencommissie’. Ze kon zich daardoor niet afdoende verdedigen tegen het besluit om de examenbevoegdheid af te nemen.  

Ook communiceerde de universiteit niet goed en stuurde aangetekende brieven naar een adres waar de UD niet verbleef.

Daarnaast heeft de universiteit in de periode dat de UD met ouderschapsverlof in het buitenland verbleef ‘zonder enige aanleiding een niet per se zorgvuldig uitgevoerd onderzoek gedaan onder de collega’s over haar functioneren’.

Bijzonder vervelend

De rechter oordeelt wel dat niet vast is komen te staan dat het re-integratietraject door de universiteit is ‘gefrustreerd of dat herplaatsing van de UD is tegengewerkt. Evenmin staat vast dat collega’s ontmoedigd zijn contact met haar te onderhouden’.

Ook boog de rechter zich over de ruzie met de examencommissie. ‘Dergelijke miscommunicatie is bijzonder vervelend en had in dit geval ook ernstige gevolgen voor het afstuderen van een paar studenten, maar die gevolgen kunnen niet alleen aan de UD worden toegeschreven’.

De universiteit mag haar dan ook niet ontslaan vanwege disfunctioneren. Toch wordt het contract ontbonden omdat de arbeidsverhoudingen ernstig zijn verstoord door het langlopende conflict. De universiteit moet de UD een bedrag van 30.000 euro betalen omdat er zoveel fouten zijn gemaakt in de procedure. Dat bedrag is flink lager dan de eis, maar de rechter stelt onder andere dat de communicatieproblemen niet alleen bij de universiteit lagen.

Bovenop dat bedrag komt nog een transitievergoeding van 17.582 euro voor de UD. Verder draait de universiteit op voor de proceskosten.