Een spinnenplaag, overal stof en stank. Dat trof Arief Rahadian (25, culturele antropologie) bij aankomst in zijn woning aan, die hij huurt van het Housing Office van de universiteit. Hij is niet de enige: voor de hoge huurprijzen die internationale studenten betalen, krijgen ze weinig terug.
Rahadian kwam afgelopen augustus vanuit Indonesië naar Den Haag, om hier te studeren. ‘Vergeleken met waar ik vandaan kom, is het hier stukken beter’, benadrukt hij lachend. ‘Maar ik ben alsnog getraumatiseerd door wat ik aantrof.’
Hij betaalt 575 euro per maand voor zijn containerwoning aan de Stamkartstraat, en bij aankomst was die allesbehalve schoon. Het rook niet fris, bovendien vond hij een spinnennest. ‘Ik ben de kamer zelf maar gaan schoonmaken. Eerst viel er één spin naar beneden, daarna zag ik er steeds meer’, beschrijft hij. ‘Op mijn gordijn zag ik wit spul, waar ik in prikte met een bezem. Het viel op de grond en ontplofte met babyspinnen die overal heen kropen. Zo’n beeld kende ik alleen van filmpjes op YouTube.’
'Gepast ingewikkeld'
Sven Günther (26, psychologie) deed in december al zijn beklag in Mare over Housing Office en DUWO, over de huurprijzen, communicatie en reparaties waar ze lang op moesten wachten. Hij woont samen met 23 andere internationale studenten aan de Oranjelaan in Oegstgeest. ‘Daarna zeiden ze dat de communicatie beter zou worden. Maar toen ik vroeg om een huurspecificatie, werd ik weer van DUWO naar Housing gestuurd en andersom’, vertelt Günther. Hij wilde een specificatie omdat hij eerder al ontdekte dat DUWO te veel vierkante meters had gerekend voor de kale huurprijs. Dat heeft DUWO hersteld, maar Günther wilde ook weten waar de servicekosten (ongeveer de helft van de huurprijs) precies heen gaan.
Nederlandse studenten, die hun kamer direct bij DUWO huren, kunnen zo’n specificatie online inzien. Internationale studenten tekenen voor een totaalprijs bij Housing Office, en weten dus niet precies waar ze voor betalen.
Wie die huurprijzen bepaalt, blijkt een moeilijke constructie. ‘Gepast ingewikkeld’, noemt DUWO-vestigingsdirecteur Hans Pluim het. ‘De universiteit huurt een bepaald aantal woningen bij ons, zij verhuren die weer aan internationale studenten.’
Oud en versleten
Housing Office kan de huurprijs die DUWO vraagt verhogen. Housing vraagt bijvoorbeeld enkele euro’s administratiekosten extra per maand. Daarom is het onduidelijk voor studenten waar ze terecht kunnen met vragen over hun huur.
Inmiddels heeft Günther het bestand gekregen van DUWO. Per persoon betalen ze bijvoorbeeld tussen de twintig en vijftig euro per maand voor meubilair, en rond de tien euro per maand voor een eindschoonmaak. ‘Veel meubilair is oud en versleten, ik heb een nieuw matras gekocht omdat er een veer uitstak. En toen er in januari nieuwe huurders kwamen, zijn de kamers niet schoongemaakt’, zegt Günther.
Zijn huisgenoot Mhairi Mackenzie Everitt (20, rechten) is één van de nieuwe huurders. Ze laat foto’s zien van hoe ze het aantrof. Onder de wastafel zitten grote vochtplekken en vuiligheid, de leidingen bladderen af, de muren zijn op sommige plekken gebarsten of geel.
‘De kamer was echt vies’, vindt Mackenzie Everitt. Ze betaalt 395 euro voor een kamer van negen vierkante meter - in Oegstgeest. ‘Toen ik over de viezigheid klaagde kwamen er schoonmakers, maar ik moest er wel op wachten en het werd weer halfslachtig gedaan. Uiteindelijk heb ik het zelf maar gedaan.’
Slecht schoongemaakt
Volgens Pluim wordt er wél gewoon schoongemaakt voor er nieuwe huurders komen. ‘Maar ik sluit niet uit dat er soms wat misgaat. Als dat zo is, kunnen huurders een klacht indienen.’
Uit een rondgang langs andere complexen waar internationale studenten wonen, blijkt dat schoonmaken eerder een structureel probleem is, en niet alleen bij de eindpoetsbeurt. Veel internationale studenten betalen in hun huurprijs namelijk ook voor reguliere reiniging.
Studenten in het complex aan de Kaarsenmakerstraat zijn daar absoluut niet over te spreken. Al vanaf het begin van dit studiejaar klagen zij daar over de gebrekkige schoonmaak, vertelt Onur Tayranoğlu (20, arts, media and society). Pas na het eerste semester wisselde DUWO van schoonmaakbedrijf, maar nog steeds is het niet opgelost.
‘De kamers via Housing zijn allesbehalve goedkoop’, vindt Tayranoğlu. Hij heeft een gedeelde kamer van twintig vierkante meter, deelt een keuken met negen anderen en twee douches met dertien mensen. Tayranoğlu betaalt 320 euro. ‘We tekenen een contract waarin staat dat er wordt schoongemaakt. Dat wordt slecht gedaan, en in januari kwam er zelfs een paar weken helemaal niemand. Toch moet ik gewoon de volledige huur betalen.’
'Ze maken winst'
In het hele complex, waar zeventig mensen wonen, is maar één wasmachine en droger. Zijn huisgenoot Adelė Kaltenytė (23, molecular genetics) vindt het belachelijk. ‘Het kost ook nog 2,50 per wasbeurt. Daar moeten ze dan toch winst op maken?’
Meer internationale studenten hebben het idee dat er geld wordt verdiend over hun rug. Daarbij vinden ze dat hun klachten niet serieus worden genomen. ‘Mensen doen niet snel moeilijk, want ze gaan toch binnen een jaar weg’, zegt Günther. ‘Housing en DUWO zijn zich daar heel erg van bewust, denk ik.’ Ook Tayranoğlu heeft dat vermoeden: ‘Ze helpen ons niet, want ze weten dat we weer vertrekken.’
Aneeka (23, midden oostenstudies, wil niet met haar achternaam in de krant) huurt een gedeelde studio via Housing Office. ‘Ze doen alsof dat een service is, maar voor mijn gevoel is het een bedrijf.’ Ze betaalt 495 euro, de studio is in een souterrain. Het is één open ruimte met een keuken erin en een aparte badkamer.
‘Er is bijna geen privacy’, zegt Aneeka. ‘Maar je hebt een huis nodig, dus je accepteert het.’ Ze trof het niet schoon aan en er staan nog zes verhuisdozen vol met spullen van vorige bewoners. Het douchegordijn is zwart van de schimmel, de verwarmingen stonden tot vorige week vol aan en konden niet worden uitgezet. ‘En er zijn maar twee ramen die een klein stukje open kunnen. Vorige week zijn de verwarmingen, na twee maanden klagen, gemaakt.’
Volgens universiteitswoordvoerder Caroline van Overbeeke is het ‘onzin’ dat het Housing Office een verdienmodel is. ‘Wij mogen geen eerste-geldstroommiddelen aan huisvesting van studenten besteden. De kosten moeten dus op een andere manier worden gedekt.’
Internationale studenten betalen daarom 350 euro aan Housing om een kamer te vinden. Krijgen ze een aanbod, dan zijn ze dat geld kwijt, ook al weigeren ze de woning. Accepteren ze het aanbod wel, dan betalen ze ook 150 euro contractkosten. ‘Wat wij vragen komt overeen met wat andere verhuurders rekenen, dus deze kosten zijn volgens ons redelijk.’
Uit de opbrengsten van de ‘housing fee’ worden overheadkosten betaald, en het bedrag van 150 euro dekt de kosten voor het opstellen van een contract en inspectie van kamers, zegt Van Overbeeke. ‘De kamers worden geïnspecteerd op gebreken en ontbrekende inventaris. Als dit niet goed gaat, kunnen de studenten dit melden.’
Aneeka’s huisgenoot is inmiddels vertrokken, dus de resterende twee maanden heeft ze de studio voor zichzelf. Voor één persoon is het prima, vindt ze. Hoewel ook zij het idee heeft dat ze te weinig krijgt voor wat ze betaalt, gaat ze er geen punt van maken: ‘Ik ben waarschijnlijk ook zo’n internationale student die er niks aan gaat doen, omdat ik toch weer weg ga.’
‘Toen we aankwamen was het al heel vies, maar het werd er niet beter op’, vertelt Clarisa Jimenez (26, air and space law) van de Kaarsenmakerstraat. De schoonmakers kwamen niet opdagen, of deden half werk. ‘We hebben echt veel geklaagd bij DUWO. Ze zeiden steeds dat het ging veranderen, maar er gebeurde niks.’
Een heel semester en een huurderspetitie later, was DUWO toch overtuigd van het probleem en wisselde van schoonmaakbedrijf. De eerste paar weken ging het iets beter. Daarna ging het weer mis. ‘We mochten niet meer klagen bij DUWO, klachten moesten direct naar het schoonmaakbedrijf. Zij maakten op hun beurt niet meer schoon, maar maakten zelfs opzettelijk dingen vies en kapot’, zegt Jimenez. ‘Op een dag zaten er drie wc-rollen in het toilet, waardoor er een verstopping ontstond. We vonden eieren op de muur, kapotte glazen en opgeveegd vuil in de gootsteen. Of ze kwamen om 7 uur ’s ochtends en schreeuwden in de gangen.’
Als reactie op hun klachten krijgen ze te horen dat ze niet zomaar beschuldigingen mogen uiten. ‘We gaan toch niet zelf een verstopping veroorzaken? Hoe kunnen we bewijzen dat zij dat hebben gedaan?’
Volgens Gijsbert Mul van DUWO krijgen ze over de Kaarsenmakerstraat inmiddels geen klachten meer binnen. 'We hebben daar enige weken geleden gezamenlijk met het schoonmaakbedrijf de volgende afspraken gemaakt: de schoonmakers komen voortaan midden op de dag, zodat men zichtbaar en aanspreekbaar is, er is een andere meewerkend voorman aangesteld, en klachten over de schoonmaak worden direct bij DUWO gemeld en digitaal op de site van Transpaclean.'
De studenten zijn ten einde raad. ‘Het is inmiddels iets beter, maar niet opgelost. Er wordt nog steeds slecht schoongemaakt. Ik heb het idee dat we niet worden geholpen, omdat we weinig tegen ze kunnen beginnen. We zijn niet goed op de hoogte van de regels hier, en alles is in het Nederlands.’