Hoe ben je hier terechtgekomen?
‘Voordat Bourbon Street begon, zat hier een cocktailbar. Toen ik met een vriendin langsging en aan de bar zat te wachten, stapte er iemand naar ons toe om te vragen wat we kwamen doen. Die cocktailbar bleek niet meer te bestaan: hier waren mensen aan het vergaderen over de start van een nieuwe bar.
‘Dat vond ik wel interessant, zeker toen ik hoorde dat ze ook cocktails op de kaart zouden hebben. Toen heb ik meteen gezegd dat ik er wel wilde werken. Dus op de dag waarop Bourbon Street open ging, was ik er al bij.’
Heb je een favoriete cocktail?
‘Het leukst om te maken vind ik de espresso martini. Daar moet je wel koffie voor zetten, maar verder is hij zo in elkaar geflanst. Er zit trouwens helemaal geen Martini in, maar wodka en koffielikeur. Hij heet alleen maar zo omdat hij in een martiniglas wordt geserveerd.
‘Het minst leuk om te maken vind ik een cappuccino. Dat is meer iets voor een koffiebar. In een bar als deze wil je niet al die tijd kwijt zijn aan melk opschuimen. En als je niet 100 procent oplet, gaat het mis en kun je weer opnieuw beginnen. Ik vertel mensen die erom vragen soms ook dat de machine kapot is, of dat de cappuccino op is.’
Wat moet je nog meer doen?
‘Ik werk al vanaf mijn vijftiende in de horeca, maar dit is het leukste wat ik tot nu toe heb gedaan. Als je achter de bar staat, ben je het gezicht van de zaak en heb je veel contact met de klanten.
‘Dat je verantwoordelijk bent, betekent dat je opent en sluit, maar ook dat je een beetje op de gasten let. We zijn er graag vroeg bij, zodat we niet hard in hoeven te grijpen. Dus als we zien dat iemand luidruchtig wordt, geven we die eerst een paar glazen water, in plaats van het volgende biertje. Gelukkig hoeven we er bijna nooit mensen uit te zetten.
‘We zijn een pianobar, dus het barpersoneel denkt ook actief mee met de muziek. Niet welke muziek er gespeeld wordt, maar wel over het geluidsniveau en of iedereen het naar zijn zin heeft.’
Wat is de leukste avond?
‘Op donderdag hebben we een jam-avond: dan kan iedereen langskomen die wil meespelen of -zingen op het podium. Mensen komen dan niet alleen met een gitaar, maar ook met bijvoorbeeld hun viool, trompet of saxofoon. Inmiddels ken ik wel ongeveer de helft van wie hier dan staat.
‘Ik speel zelf geen instrument, dus daar kan ik talent niet goed herkennen, maar soms zingen er mensen van wie ik denk: “Holy… jij hebt echt wel een stem!” Tegenwoordig heb ik het zo geregeld dat ik op donderdag niet meer zelf hoef te werken, maar gewoon als klant kan langskomen. Dan doe ik meestal ook wel even mee.’