Door het gebrek aan borrels en feestjes zal het de meeste studenten niet zijn opgevallen, maar er voltrekt zich een ware revolutie in de wereld van de drankspelletjes. Tot slechts enkele jaren geleden waren er ruwweg twee categorieën. De eerste was het eenvoudigst: zelf iets verzinnen met hulp van een voorwerp dat toevallig voorhanden was, zoals speelkaarten of een dobbelsteen. Ervaren borrelaars denken dan aan spellen als Kingsen, Bussen, Mexxen en Vijven.
De tweede categorie is die van toe-eigening, waarbij buizende studenten een bestaand en onschuldig kinderspel omtoveren tot drankgelag. Veruit de meest bekende variant is Stef Stuntpiloot. Het ronddraaiende vliegtuigje is zo populair geworden onder dat het volgens Wikipedia in 2009 zelfs tijdelijk uit de winkel werd gehaald in een poging om studentenlevers (en -levens) te beschermen. Maar ook Hungry Hippos en Muizenval zijn erg populair.
Hufterproof
Natuurlijk, er waren ook altijd moedige eenlingen die zelf aan de slag gingen met karton, stiften en een schaar, maar zulke volhardende creativiteit was niet alleen zeldzaam, het leverde ook vaak een spel op dat qua looks nogal karig was.
Enter: de 3D-printer, die voor het grote publiek steeds toegankelijker wordt en waardoor de tijd van ongebreidelde mogelijkheden aanbreekt. Bij allerlei websites als 3Dprintserts en FlexForm kan je vrij eenvoudig en in allerlei vormen een compleet bordspel, inclusief kaarten en/of stukken, laten fabriceren.
Zo is een nieuwe generatie van doe-het-zelf-drankspellen ontstaan die hufterproof is, er gelikt uitziet en niet is te onderscheiden van het professioneel ontworpen spul.
Soms iets te...
Dat moeten we uiteraard zo serieus mogelijk laten testen door een panel van doorgewinterde experts.
Irene Hamberg (23), Rosalin Mossel (24) en Floor van Rijsingen (22) zijn ploeggenoten bij Njord en hebben naar eigen zeggen flinke ervaring met ‘heel snelle drankconsumptie’. Volgens Irene hebben ze ook met enige regelmaat samen op het toilet gelegen: ‘Drankspelletjes voegen altijd wat jeux toe aan je avond, soms zelfs iets te.’ Rosalin kan een flinke lijst met populaire spellen opnoemen. ‘Er is een hoop hoor: Steen-papier-trek-een-bak, Fuck the Dealer, Bussen, Kingsen….’

Tijd voor het eerste spel: Color Madness, gemaakt door een groepje studenten commerciële economie aan de Hogeschool Leiden. Volgens medebedenker Lizzy Nooy is het een ‘gezellig en leuk drankspel voor studenten met het thema duurzaamheid’.
Met een hoop nieuwsgierigheid, twee flessen wodka en een kratje bier gaat het panel aan de slag. ‘Het ziet er toegankelijk uit’, vindt Irene. ‘Veel kleurtjes: wordt iedereen blij van.’
Color Madness blijkt een paraplu te zijn van bekende spellen als Never Have I Ever, Who is Most Likely, plus vragen over duurzaamheid. En juist die halen je uit het spel, vindt Floor. ‘En er zijn te veel loopholes.’
Ook Rosalin was positiever bij het openen van het spel, dan bij het daadwerkelijke spelen. ‘Vragen zijn soms wat verwarrend, er zijn mogelijkheden om vals te spelen, en het is helemaal niks voor kleurenblinden. Drie minpunten. Next!’

Op naar de volgende: lokale bekendheid en zelf gekroonde ‘koning van de bar’ Barry Badpak verkoopt sinds kort ook zijn eigen ‘Borrel Bordspel’ Volgens de makers zelf is het een soort ‘hutspot eten voor gevorderden’ en ook nog ‘veel leuker dan Netflix of Lubach’.
Het testpanel is met de looks erg tevreden, en gaat gretig aan de slag met de combinatie van Ganzenbord, Monopoly en Speerwerpen. De bijbehorende, nogal eclectische playlist blijkt een leuke toevoeging en beïnvloedt ook daadwerkelijk de loop van het spel.
Maar als Floor binnen twee minuten vier shotjes moet doen lijkt het tempo toch wel erg hoog te liggen. ‘De overall look is heel nice, maar je moet echt van alles onthouden’, is Irenes mening. ‘Gaat hard dit’, zegt Floor die een boer onderdrukt. ‘Dit spel is te ingewikkeld, ik snap er weer niks van.’
Rosalin weet hun eindoordeel goed op te sommen. ‘Het idee is om mensen te pakken op elke vorm van desinteresse, maar het tempo ligt enorm hoog. Echt een spel voor het begin van de avond.’
Naast steeds inventievere drankspellen zitten ook vernuftige drankgadgets in de lift. Op verschillende sites zijn zogenoemde ‘adttributen’ te vinden, zoals het BierKanon, het LonKanon (dubbel, trippel, of quadrupel), en een brede selectie aan speciaal ontworpen trechters en fietspompen. Het BierKanon wordt aangeprezen als een uitschuifbare spuit waarmee je moeiteloos twee biertjes achterover kan gooien.
Het panel was erg benieuwd naar dit stukje gereedschap, die ze al gauw omdopen hadden tot De Zuigpijp, maar worden als snel negatief.
‘Ik heb een druipertje hoor’, zegt Floor na bier op zich gemorst te krijgen uit het lekkende BierKanon. ‘Hij past niet in een bierflesje, lekt, werkt niet en stelt harder teleur dan de meeste mannen’, aldus Irene. Ze geven hem twee uit tien punten. Al helemaal de prijs (€ 17,99) vinden ze erg overdreven.
Volgens Rosalin is elk bedrag boven de vijf eigenlijk al teveel. ‘Ziet er leuk uit, heb je verder niks aan.’

De afgelopen jaren hebben zogeheten riet-adjes een ware opmars gemaakt onder studenten. Met behulp van een rietje is het namelijk mogelijk om een flesje bier in een recordsnelheid leeg te drinken. Door de lucht die door het rietje onderin vrijkomt als je het flesje ondersteboven houdt, zuig je het bier als het ware meteen je slokdarm in.
Even leek die rijke traditie verloren te gaan, vanwege het Europees verbod op wegwerpplastic dat vanaf 3 juli 2021 wordt. Maar werkbouwtuigkundige en Delftse student Finn Uijtewaal kwam vorig jaar juni met een duurzaam alternatief: De RietCycle, een rietje van hard, biologisch afbreekbaar plastic dat je overal mee naartoe kan nemen.
Studieschuld aflossen
‘Het begon als een grap in de lockdown’, vertelt de 22 jarige uitvinder. ‘Een huisgenoot had een 3D-printer.’ Dankzij social media werd zijn product al gauw een klinkend succes. ‘Nadat ik een filmpje maakte waarin ik een bak trok met de RietCycle, bleek er veel animo voor te zijn. Het werd zo druk dat de 3D-printer continu aanstond en er simpelweg niet meer kon worden geproduceerd.’
Door de grote vraag besloot Uijtewaal in oktober een webshop te lanceren. ‘Sindsdien zijn er ongeveer 6000 exemplaren verkocht. Ik hoop er aan het einde van mijn studie, mijn studieschuld mee af te betalen.’ Voorlopig gaat Uijtewaal door met de verkoop, zolang hij het maar leuk blijft vinden. ‘Het is niet de bedoeling dat het ten koste gaat van mijn studie. Ik wil later een andere baan dan zuip-gadgets verkopen.’
De RietCycle wordt door het testpanel aandachtig bekeken. Het gesprek over de wetenschap achter de werking van het plastic buisje wordt wat bemoeilijkt door de inmiddels stevig opgelopen hoeveelheid geconsumeerde drank.
‘Leuk dingetje, zou een bieropener aan moeten zitten, wel zo handig’, zegt Irenes. Na wat trial and error hebben ze uitgevogeld hoe je hem werkend krijgt. ‘Lets go!’ Floor slaagt erin iedereen te imponeren met de atomische snelheid waarmee ze een flesje Hertog weet te legen.
Vanaf dan is De RietCycle ieders favoriet. ‘En omdat ie ook maar een paar euro kost is het echt prima leuk om mee te nemen’, zegt Irene. Ook Rosalin is blij. ‘Goeie partytrick.’ Floor is in de tussentijd alvast op haar telefoon een setje aan bestellen. ‘Kies allemaal maar vast een kleurtje.’