Je hebt hiervoor Klassieke Talen gestudeerd. Helpt dat bij je bijbaan als kaartjesverkoper en rondleider bij het Rijksmuseum van Oudheden (RMO)?
‘Zeker. De mensen die hier werken, worden juist aangenomen op hun achtergrond. Het is helaas ook een van de weinige manieren om actief wat met deze opleiding te doen. Nu ik afgestudeerd ben, is dit zo’n fijne manier om het nog wel bij te houden.

‘Ik heb egyptologen, archeologen, historici, en assyriologen als collega. We kunnen daardoor verschillende doelgroepen bedienen. Het is zo’n fijne omgeving om te werken, dat is echt heel inspirerend. Eén van mijn collega’s kan bijvoorbeeld spijkerschrift lezen. Dat is echt heel bizar. 

‘Ik ga zelf meer richting restauratie. Ik heb bijvoorbeeld faience gemaakt. Dat is een soort felblauw glas, waarvan we geen recepten hebben uit de Oudheid. Het is een lastige stof om te begrijpen, maar ik heb het voor mijn opleiding zelf gemaakt. Ik kan nu precies aan mijn collega’s uitleggen wat er inzit, waar het kan misgaan en welke kleur het bevat.’

Is het moeilijk om een schoolklas in het gareel te houden?
‘Het heeft voor mij wel een tijdje geduurd voordat ik me comfortabel voelde. Ik ga ook niet zeggen dat het altijd goed gaat, maar het is trial-and-error: gewoon oefenen en vaker doen.’

‘Een van de lastigste dingen is dat je als gids om elkaar heen moet werken. Je moet zorgen dat je niet tegelijkertijd in dezelfde zaal staat, want anders praat je door elkaar heen en zijn de kinderen afgeleid.

‘Middelbare scholieren zijn wel leuk om rond te leiden. Ze weten net wat meer en je moet ze ook een beetje meekrijgen. Ik vind het heel fijn om een link met het heden te maken, zoals propaganda of nepnieuws. Een van onze topstukken is het keizerbeeld van Trajanus. Hij wordt afgebeeld als een waanzinnig gespierde man, terwijl hij voor hetzelfde geld gewoon een enorme bierbuik had. Alles aan dat beeld is propaganda.’

Heb je zelf een favoriet object?
‘Ik ben helemaal verliefd op de Griekse vazen, op die afdeling kan ik echt uren spenderen. Eén van die vazen is gebroken en met nietjes in de vijftiende of zestiende eeuw gerepareerd. De nietjes zijn eruitgehaald, maar die gaten zitten er nog. Je kan nog heel goed zien hoe iemand anders dat vroeger heeft aangepakt.’

Ben je anders naar musea gaan kijken?
‘Ik zie ze nu veel meer als leerinstituut. Er komen genoeg dagjesmensen, maar ook veel mensen die veel leren van de objecten daar. Als je je objecten niet tentoonstelt, vooral als een rijksmuseum, doe je het volk een onrecht aan. Daar had ik nooit eerder bij stilgestaan.
‘Ik vind ook sluiten heel leuk, gewoon mensen verzoeken om weg te gaan. Het museum is daarna volledig stil en je bent de enige daar, het is een soort Night at the museum-ervaring. Er komen geen dingen tot leven, maar het voelt wel zo.’