Hoe ben je bij het museum Corpus terechtgekomen?
‘Ik werk hier nu twee jaar en negen maanden, maar ik weet het nog als de dag van gisteren. Ze hadden toen veel mensen nodig, dus ik had mijn sollicitatie op een avond met vijftien tegelijk, alsof ik moest hospiteren. Er werd maar één iemand afgewezen. De rest werd als een soort jaarclub aangenomen.
‘Hiervoor werkte ik in een binnenspeeltuin in Warmond. Daar was ik het op een gegeven moment zat: die kinderen poepen overal. Via een vriendin die hier al werkte kwam ik op die ‘hospiteeravond’. In Corpus wordt er wel gekotst, maar daar zijn andere schoonmakers voor.’
Wat moet je wél doen?
‘Mensen vragen me vaak: “Geef jij de rondleidingen?” Alsof ik iets van biologie weet. Onderhand kan ik de teksten van de rondleiding wel dromen, maar verder dan dat kom ik niet. Ik studeer Latijn en Grieks met een reden. Ik weet: “corpus” is Latijn.
‘Het idee van Corpus is dat je met een audiogids door het menselijk lichaam reist. Mijn collega’s en ik staan bij vier platforms die je onderweg steeds naar de volgende verdieping brengen.
‘Als ik bij het eerste platform begin met: “Welkom in de baarmoeder” is het altijd: “haha, giechel giechel”. Maar als je dat acht keer per uur zegt, is de grap er voor jezelf wel een beetje vanaf. Ik ben daar om het platform te bedienen en als er iemand flauwvalt of kotst, gemiddeld zo’n één of twee keer per dag, heb ik een portofoon waarmee ik iedereen kan bereiken.’
Er zijn ook andere taken: soms sta ik in de horeca, in de congreszalen of bij de kassa. Van bij de kassa staan, krijg ik grijze haren. Mensen komen vaak te laat, maar er moet wel elke zevenenhalve minuut een groepje vertrekken. En als ze een halfuur moeten wachten, krijg ik de volle laag over me heen, dus moet ik de hele tijd iedereen tussen groepen verschuiven.’
Is reserveren verplicht?
‘Het wordt aangeraden, maar hoeft niet. Er zijn ook mensen die gewoon binnen komen lopen. Dat zie ik onderhand meteen aan ze. En als ik ze in hun portemonnee zie zoeken naar een museumkaart, weet ik al dat ik ze “nee” moet verkopen, want die accepteren we niet. Als ze erg schrikken van de prijs, zeg ik: “Naturalis is om de hoek”.’
Welke taken vind je het leukst?
‘Het chillste zijn de congressen: drankjes serveren, een beetje met collega’s kutten en het eten opeten dat overblijft. De kassa is weliswaar killing, maar het geeft ook veel voldoening als het uiteindelijk allemaal klopt.
‘Onlangs hadden we een horrorweek. Dat was iets totaal anders, een soort escaperoom. Toen stond ik hier om bezoekers bang te maken, mocht ik ein-de-lijk tegen ze schreeuwen. Het was belastend voor mijn stem, maar emotioneel heel bevrijdend.’