Huis: Bleijenburg, Den Haag
Kamer: 24m²
Huur: € 520

Op je deur hangt een sticker van de klimaatdemonstratie. Deed je mee afgelopen zaterdag?
‘Blijkbaar mocht dat alleen als je getraind was, maar ik had geen idee. Ik ben daar met een paar mensen gewoon tussen gaan zitten. Toen zaten we er opeens vijf uur lang. Alle anderen hadden eten en spelletjes meegenomen, maar wij waren helemaal niet voorbereid.

‘Ik denk dat er alleen geluisterd wordt als je zoiets extreems doet. Maar ook vanwege de sfeer zou ik het vaker willen doen. Je voelt echt dat je iets kunt bereiken met elkaar. Nu heb ik me aangesloten bij Extinction Rebellion, dus kan ik zo’n training volgen en weet ik de volgende keer beter hoe het werkt.’

Wat is het verhaal achter de kaarten aan je muur?
‘Toen ik hier kwam wonen, heb ik ze opgehangen om de lege muur op te vullen. Daarna zijn er steeds meer bij gekomen: mensen stuurden zwart-witkaarten om op te hangen en ik nam ze zelf mee van vakantie of uit musea. Inmiddels komen er weinig meer bij. Ik vind het wel mooi geweest.’

Verzamel je nog meer?
‘Ik hecht weinig emotionele waarde aan de dingen die ik verzamel. Zo is het met die kaarten, maar ook bijvoorbeeld met mijn platen en boeken.

‘Misschien ben ik een soort ekster. Hier in Den Haag ga ik nooit shoppen, daar houd ik helemaal niet van. Mijn meubels en kleren zijn bijna allemaal tweedehands, dan zijn ze uniek en hebben ze meer karakter. Maar als ik op vakantie op een marktje loop, of in de natuur, en ik kom wat moois tegen, dan neem ik dat graag mee. Ik hoef geen spullen, maar ik verzamel wel graag dingen die mooi zijn of me aan fijne momenten herinneren.’

En die fluit?
‘Die heb ik ooit cadeau gekregen van iemand die ik op vakantie had ontmoet. We hadden samen muziek gemaakt en hij vond dat zo leuk dat hij vroeg of hij deze fluit mocht opsturen, want hij deed er zelf niks mee. Toen kreeg ik een bruin doosje in de post, waar een heel bijzondere dwarsfluit in zat.’

Speel je al lang?
‘Al heel lang: zeventien jaar. Nu heb ik nog steeds les, in de Practicum Musicae-minor, en ik leer nog steeds heel veel. Ik geef thuis ook les aan een paar leerlingen. Dat is een goede stok achter de deur om elke week mijn kamer op te ruimen.

‘Daarnaast doceer ik bij The Residents. Dat is een leerorkest op basisscholen in wat kansarmere wijken. Die lessen hebben meer een sociale functie. Kinderen krijgen een moment in de week waarin zij centraal staan en talenten kunnen ontwikkelen die niet zo vanzelfsprekend zijn. Lekker cliché, maar muziek is een universele taal.

‘Zelf denk ik dat je nooit uitgeleerd bent. Ook niet als je klaar bent met het conservatorium en je in het beste orkest speelt: het kan altijd beter.

‘Toch is het voor mij na mijn minor even genoeg. Ik heb eerst behoefte aan wat rust, dat ik me niet meer elke week hoef voor te bereiden op een les. Ik ben benieuwd hoe ik dan ga spelen.’