Naam: Woonzorgcentrum Bosbeek, Heemstede
Grootte: 18m²
Huur: €100 + 30 uur werk per maand
Bewoners: 121 (van wie 9 studenten)
Je betaalt maar €100 huur, wat moet je daarvoor doen?
‘We werken daarnaast 30 uur per maand. Toen ik hier net zat, hielp ik vooral in de huiskamers, om rustig iedereen te leren kennen. Nu organiseer ik elke week een muziekclub voor de bewoners. Deze week doen we het Zwanenmeer, van Tsjaikovski. We luisteren ernaar en daarna vertel ik erover. Iedere vrijdag breng en haal ik de bewoners naar en van de schilderclub.
‘Er gebeurt nog veel meer. Twee keer per jaar komt de modeverkoop met een soort kledingwinkel aan huis, dan help ik iedereen met nieuwe kleren kiezen, en op Koningsdag kijken we natuurlijk samen televisie.’
Is het lastig werk?
‘Nu niet meer, maar toen ik hier een paar maanden na de start van mijn studie ging wonen, moest ik nog wat dingen leren. De eerste keer dat iemand “Ik wil dood” tegen me zei, schrok ik wel even. Maar daar is goede begeleiding voor, dus nu weet ik hoe ik daarmee kan omgaan.
‘Er woonde hier een Joodse mevrouw die als meisje de Tweede Wereldoorlog had meegemaakt. Soms zat ze met haar hoofd weer in de oorlog en zag mij dan als haar beschermengel. Als ik de kamer binnenkwam, vroeg ze gespannen: “Weet je zeker dat niemand je gevolgd is?” Ik heb haar geprobeerd gerust te stellen: “U bent hier veilig en de vijand is ver weg.”’
Ken je alle bewoners?
‘De meesten wel van gezicht, maar niet alle namen. Er is best veel verloop, dus de nieuwe moet ik nog leren kennen. Het is een bijzondere verhouding. Ik bouw echt een band op, maar er blijft toch een soort afstand, want ik zie het wel als werk. Dus als bewoners overlijden, is dat wel even slikken, maar niet een heel rouwproces zoals ik dat bij vrienden of familie zou hebben. Het is ook onderdeel van het leven, natuurlijk, en ik weet dat de bewoners er zelf vrede mee hebben. Ik ken hier niemand die bang is voor de dood.’
Kun je hier ook een feestje geven?
‘Ik nodig wel mensen uit. We hebben beneden een gemeenschappelijke ruimte, die is de hele avond voor ons studenten. We hebben soms feestjes, bijvoorbeeld om afscheid te nemen van studenten die vertrekken. Harde muziek is niet zo handig, maar het wordt toch gezellig.
Ook een feestje ergens anders kan natuurlijk. We hebben gewoon een sleutel, dus we kunnen ook naar binnen als er niemand meer bij de receptie zit. De grootste beperking is de laatste trein naar Heemstede: die vertrekt al om tien voor een.’
Maar je bent hier omringd door mooie natuur, ik zag de reeën al lopen! Ben je vaak in de tuin?
‘Ja, er komen vaak drie reeën, we hebben hazen en afgelopen zomer vossen. Vorig jaar zat er een specht recht voor mijn raam in een boom te hakken. Nu zit-ie iets verder weg.
‘Toen ik voor mijn studie nog een boek per week moest lezen zat ik heel veel in de tuin. Nu ik op mijn laptop aan een scriptie bezig ben, is dat niet handig. Ik zorg wel dat ik elke dag even buiten kom. Soms is dat om een wandelingetje te maken met een bewoner, maar vaak ook alleen. Ik merk dat ik die momentjes voor mezelf ook nodig heb.’