Studentenleven
Is er leven na ‘dry january’ of ‘veganuary’?
Wat is er terechtgekomen van alle goede voornemens? Mare maakt na een maand de balans op.
Vera Arntzen
donderdag 13 februari 2020
Robbert Slieker (24, verpleegkunde) wilde 100 km hardlopen in januari. Foto's: Taco van der Eb

‘Vroeger won Netflix’

‘Eind december deed ik met mijn vader een trail run van 21 km. Rennen over drassige paden is uitdagender dan op asfalt. Ik was ongetraind en het ging hem duidelijk makkelijker af. Dat je vader je er met zijn 34 jaar leeftijdsverschil uitloopt, doet toch pijn.

‘Vroeger voetbalde, roeide en tenniste ik, maar de laatste tijd was ik niet heel fit. Bij Njord sta ik vaker een biertje te doen dan dat ik roei, helaas. Het was dus even wennen. 

‘Ik wilde 100 kilometer hardlopen in een maand. Het is belangrijk om niet maar een beetje aan te kloten, maar het in je agenda te zetten. Op mijn spiegel heb ik met een stift een 100 geschreven, en de totale afstand die ik nog moest er telkens onder. Iedere ochtend zag ik dat. Hoe evil het ook was, zo werd ermee ik geconfronteerd.

‘Ik zag al gauw progressie. Tijdens het klassieke rondje rond de singels, een stuk of 7 km kwam ik telkens dezelfde mensen tegen. Dat ging ik bijhouden, als een soort bezigheidstherapie. In mijn hoofd gaf ik ze bijnamen. ‘Het vrouwtje met de poedel’, was bijvoorbeeld nogal opgedoft, en het hondje had een strikje in.

‘Helaas heb ik maar 90 km gehaald, wat wel zeker 90 keer zoveel is als de maanden ervoor. Het belangrijkste was om vaker te gaan hardlopen en dat is gelukt. Het gaat me ook makkelijker af. Ik ben overdag fitter, beter gehumeurd en heb meer energie. Ook is het makkelijker om met tegenzin toch te gaan sporten. Vroeger won Netflixen of Disney kijken, nu ga ik er gewoon voor.

‘Ik blijf niet iedere maand 100 km lopen, maar ga wel vaker sporten. Ik ben net verhuisd naar een duurdere kamer. Ik was roker. Maar om niet te hoeven bijlenen, ga ik stoppen. Niet alleen mijn portemonnee is daar blij mee, mijn lichaam ook. Ik moet nu op zoek naar andere gewoontes. Ik heb tachtigduizend lollies, dropjes, nicotinepleisters en weet ik wat allemaal. ingeslagen. Tot nu toe gaat het prima.’

Sylvia van Laar (26, PhD klinische farmacie en toxicologie) waagde zich aan veganuary.

'Ik ga hier mee door'

‘Januari is een nieuwe start. Dan denk ik: wat ga ik nu weer eens proberen? Ik kwam op het idee door vriendinnen die vegan gingen eten. Ik was daar totaal niet mee bezig, maar werd geforceerd om zo te gaan koken. Ik kwam erachter dat het niet zo moeilijk was. Ik dacht, ik vind ze wel aardig genoeg, ik ga wel mijn best doen.

‘Vorig jaar had ik het ook geprobeerd om een maand vegan te eten, maar toen had ik wat smokkeldagen. Dan ging ik gewoon biefstuk eten en die dagen in februari inhalen.

‘Nu hield ik het echt een maand lang vol. Ik doe het voornamelijk omdat ik denk dat het beter is voor het milieu. Ik ben daar wel mee bezig: alles wat ik kan doen, probeer ik te doen. Zo moeilijk is het niet.

‘Ik ben tevreden. Op vier producten na – stroopwafel, groentekroket, worteltaartje en een paar stukjes kaas – is het gelukt. O ja, bier en wijn schijnen ook niet veganistisch te zijn, daar heb ik geen rekening mee gehouden.
‘Mijn familie en vriendinnengroep eten redelijk vega(n) maar alles daarbuiten zoals collega’s en minder hechte vrienden zijn er niet zoveel mee bezig. Ik voel me dan een beetje bezwaard, ik wil het niemand opleggen.

‘Ik ga voor negentig procent zo door. Pas heb ik een zoete aardappel kapsalon gegeten bij de Vegan Junkfood bar in Amsterdam, met paarse mayonaise en een bloemetje. En ik lunch altijd met de leftovers van de dag ervoor, waardoor ik 2x per dag groente eet. Ik maak nu zelf falafel want uit zo’n pakje vind ik vies. Soms is het makkelijker om met iets dierlijks te koken, of gewoon lekker. En ik vind dat een stukje kaas of vis af en toe wel kan. En koekjes!

‘Deze maand probeer ik niet te drinken. Dat heeft er ook mee te maken dat ik voldoende fit wil zijn voor hardlopen.’

Joyce Kraaijenbrink (20, psychologie) had juist geen goede voornemens.

‘Waarom zou je wachten?’

‘Als je geen goede voornemens hebt, gaat het sowieso goed. Heb je ze wel, en haal je ze niet, dan faal je.

‘Ik rook niet en drink nauwelijks. Ik vind alcohol niet zo lekker, heb net zo lief cassis of iets anders, en heb het zeker niet nodig om een feestje door te komen. Op het station neem ik altijd de trap in plaats van de roltrap. Hier bij FSW doe ik dat ook, zelfs als ik op de bovenste moet zijn. Ik sport best veel, blijf daardoor gewoon gezond. Het is niet zo dat ik altijd gezond eet.

‘Onbewust werk ik vast ergens aan. Dit is het laatste jaar van mijn bachelor en dat wil ik wel graag halen, maar dat is niet iets wat ik als goed voornemen zie. Ik ben een redelijk positief mens, misschien heeft dat ermee te maken. En als je het echt graag wil, waarom zou je daar dan mee wachten?

‘Ik heb het hele jaar door kleine doelen, in plaats van een groot voornemen aan het begin. Ik stel geen dingen uit, antwoord op appjes zodra ik ze lees. Misschien zijn mensen met goede voornemens wel de uitstellers, die in november eigenlijk al vinden dat ze moeten stoppen met roken maar toch nog even wachten tot januari.

‘Ik doe zo’n vijf keer per week aan atletiek en daarbij wil ik altijd beter presteren. Een nieuw persoonlijk record is wel altijd een voornemen. Als dat niet lukt, zet ik me er wel overheen. Ik wilde heel lang drie meter springen met polsstokhoogspringen. Dat was echt een magische grens. Twee jaar geleden lukte het op het Nederlands Kampioenschap. Laatst ging ik nog hoger, toen haalde ik 3 meter 10.’