Studentenleven
In Huize Hugo liggen soms willekeurige mensen op de bank te slapen
Valentijn van Dijk (21, academische pabo) heeft een racefiets maar heeft eigenlijk nooit zin om te beginnen. 'Zeker omdat ik twee trappen af moet met dat ding.'
Koen Spil
donderdag 16 juni 2022
Foto Taco van der Eb

Huis: Huize Hugo (Hugo de Grootstraat)
Grootte: 22 m²
Kost: €416
Bewoners: 13

Wat speelde je zojuist op je gitaar?
‘Gewoon wat akkoordjes. Ik zet vaak mijn koptelefoon op en dan speel ik mee met liedjes die ik leuk vind. Ik heb lang les gehad, vanaf mijn achtste. Ik begon met klassieke gitaar, toen speelde ik flamenco. Het technische eraan vond ik leuk, en het pingelen. Toen ik ging studeren ben ik gestopt. Ik aspireer geen gitaarcarrière, het is meer een hobby.’

Waarom hangt daar een letter?
‘Die heb ik zelf gemaakt. Ik hou van kalligraferen en maak soms logo’s. Ook voor het huis heb ik dat geprobeerd. Er stond HH, voor Huize Hugo, maar dat vonden mensen te veel lijken op Heil Hitler. Ik schreef vroeger op duizenden manieren mijn naam, maar vond de V toen heel jammer. Die bestaat maar uit twee streepjes, dan ben je klaar.

‘Ik doe nu de academische pabo, dus voor de klas is het wel handig dat ik een goed handschrift heb. Je moet ook een vak halen in schrijven, op papier en op het bord. Het is heel erg mierenneukerig, je mag in de hele tekst die je schrijft maar vier keer boven of onder het lijntje uitsteken. Maar ik heb het gelukkig gehaald.’

'Laatst lag er iemand in de fusie met een briefje op zijn buik: “Deze kerel was dronken. Maak hem alsjeblieft niet wakker."'

Wat voor huis is dit?
‘We wonen hier met zijn dertienen, van alle grote verenigingen wel iemand. Soms liggen hier willekeurige mensen op de bank te slapen. Laatst lag er iemand in de fusie met een briefje op zijn buik: “Deze kerel was dronken. Maak hem alsjeblieft niet wakker.”

‘We hebben hier veel zeilers in huis, twee mensen hebben hun eigen boot. Deze zomer ga ik met een huisgenoot een weekje zeilen op zijn zeven meter lange kajuitjacht. We beginnen in Friesland en gaan daar de meren op, tot het IJsselmeer.’

En je hebt een racefiets.
‘Het is een beetje zoals douchen. Als je bezig bent, is het wel lekker, maar ik heb nooit zin om te beginnen. Zeker omdat je twee trappen af moet met dat ding. Vorig jaar heb ik 125 kilometer gefietst voor een benefietactie. Die begon bij het Leontienhuis, daar worden jongeren met een eetstoornis geholpen. Een huisgenootje van me zat daar toen. We hebben met twee andere huisgenoten ruim duizend euro opgehaald. Zij zaten op een tandem en ik ging erachteraan met mijn racefiets.’

Dan was jij vast een stuk sneller?
‘Dat dacht ik ook, maar dat viel zwaar tegen. Op een tandem heb je vermogen voor twee. In het begin ging het nog wel, maar de laatste kilometers heb ik flink achter ze gehangen.’