Na maanden wachten, is het ein-de-lijk zover: sinds deze week is de UB weer open. Eerste meevaller: bij aankomst kost het geen enkele moeite om je fiets te parkeren. Het lijkt onwerkelijk, maar er is overal plek.

Het is me een dag eerder gelukt om een studieplek te reserveren tussen 15:00 tot 19:00. Andere opties: tussen 10:00 tot 14:00 of van 20:00 tot 23:00 uur. ‘Helemaal goed’, zeggen de twee mannen in gele hesje de mijn reservering (een mail op mijn telefoon) controleren. ‘Je kan daar je handen wassen en dan mag je naar binnen’, leggen ze uit. Nadat ik dat heb gedaan, word ik weer opgewacht door een man in een geel hesje die een fles ontsmettingsmiddel in zijn handen heeft. ‘Heb je je handen goed gewassen?’ checkt hij nogmaals. Ook hij wil mijn reservering zien: nummer 29, in de Huygenszaal.

Veldslagen

Welgeteld drie meter verder staan er wéér twee gele hesjes om de weg te wijzen. ‘De afgelopen weken hebben we schoongemaakt, geverfd en de pijlen op de vloeren gezet’, vertelt Jurriën Pijpers. ‘Heel gezellig en fijn dat we toch nog aan het werk konden’, vertelt Rianne van der Beek.

Ik volg die pijlen naar mijn felbegeerde studieplek. Wat een enorme rust. Er zitten maar drie (3!) mensen om heen. Genietend van de stilte denk ik terug aan de veldslagen die hier vroeger werden uitgevochten om een stoel te bemachtigen.

‘Wat ben ik opgelucht om weer hier te kunnen studeren’, vertelt geschiedenisstudente Anouk van der Padt (22), die in alle rust haar masterscriptie aan het afronden is. ‘Thuis word ik al snel verleid door binge-watch-waardige Netflix series.’ Om die reden was ze voor de coronacrisis ook al vaste gast van de UB.

Ook de Russische filosofiestudent Vladimir Brotski (28) was niet blij met de verplichte thuisstudie. ‘Het is erg jammer dat het onderwijs online moest worden gegeven, maar wel noodzakelijk.’ Gelukkig had hij nog maar één mastervak af te ronden en moest hij verder toch thuis aan zijn scriptie werken. ‘Maar als ik hier achter de computer zit, lonkt mijn heerlijk-liggende bed niet.’

Vier uur per dag

Paula Petersen (21), eerstejaars security studies is gevlucht uit haar drukke studentenhuis. ‘De afgelopen maanden voelden eerder aan als vakantie, gevuld met biertjes drinken en keten.’

Geschiedenisstudent Pippijn van Gulik (24) herkent dat. Hij woont samen met negen anderen. ‘We waren meer met elkaar aan het chillen en sporten dan dat we bezig waren met de studie.’ Helaas begint de deadline van zijn bachelorscriptie dichtbij te komen.

Per dag mogen de studenten hooguit vier uur reserveren, en dat willen ze ten uiterste benutten. ‘Je schrijft je in, dus je hebt het gevoel dat je erheen moet om hard aan de slag te gaan’, vertelt Vera Bruggink, studente bio-farmaceutische wetenschappen, die de afgelopen tijd heeft zitten zwoegen op haar literatuuronderzoek.

Anton van Es (21), student wiskunde- en natuurwetenschappen komt boeken lenen en terugbrengen. ‘Ik ben bezig met mijn scriptie.’ Daar heeft hij geen plek in de UB voor nodig. ‘Thuis kan ik me prima concentreren’, zegt hij terwijl hij zijn boeken in een bak legt.

Boeken in quarantaine

‘Normaal gesproken bergen we die meteen weer netjes op’, vertelt Maarten Steger medewerker pubieksdiensten. ‘Nu doen we alle teruggebrachte boeken eerst in kluisjes waar ze twee dagen in quarantaine gaan.’

Tussen de blokken door zijn er schoonmaakrondes van een uur. ‘Zo kunnen we de hygiëne waarborgen’, vertelt communicatieadviseur Erik Weber. Daarnaast worden de beschikbare studieplekken stapsgewijs uitgebreid. ‘Sinds 8 juni is 10 procent beschikbaar, vanaf 15 juni 15 procent en vanaf 22 juni gaan de bibliotheken over tot het maximum van 20’, vertelt Weber. ‘Het is een puzzel om alles uit te dokteren, zegt hij, wijzend naar de pijlen op de grond. ‘Wat zijn geschikte looproutes? Je gaat heel anders naar gebouwen kijken.’

Van Gulik: ‘Inschrijven kan pas één dag van tevoren, maar dat is wel de eerlijkste manier. Zo heeft iedereen de kans om hier een dagdeel te komen studeren.’ Het liefst zou Bruggink morgen alweer terugkomen. ‘Ik ben bang dat het dan al vol zit.’

Die vrees deel ik met haar. Terwijl ik me naar de uitgang begeef, keurig volgens de pijlen en de posters ‘eenrichtingsverkeer’, kijk ik op mijn mobiel of er morgenavond nog een plekje beschikbaar is. Met een glimlach klik ik op ‘Reserve Now’.