‘Goede ideeën ontstaan door met mensen te praten’, zegt Philip van den Heuvel (22, electrical engineering). Samen met strategic product design-studenten Marsha Goei (22) en Joris van Doorninck (24) bedacht hij Breeze, een nieuw datingplatform. Van den Heuvel: ‘We hadden zelf al het idee dat daten een probleem was, dus zijn we mensen gaan vragen: wat doe je zoal op dat gebied en wat voor problemen ervaar je? Daar hebben we een oplossing voor gezocht.’

‘Het is een moeilijk ding, dat daten’, zo vat Goei die gesprekken samen. ‘Zeker in de studentenwereld. Er zijn heel veel kerstdiners en andere datediners, dan is het supernormaal als je een vreemde belt om een avondje gezellig wat te gaan drinken. Maar als je in een andere setting met z’n tweeën een drankje wil doen, zit daar opeens een stigma op. Dat durven mensen niet zo goed.’

Van Doorninck merkte dat studenten wel graag nieuwe mensen ontmoeten en daten leuk vinden, maar dat het taboe is om te zeggen dat je echt naar iemand op zoek bent. ‘Als je vraagt of ze actief aan het daten zijn, antwoordt niemand bevestigend. Dat klinkt dan zo wanhopig. Maar als we vragen of ze open staan om te daten, dan zegt iedereen: “Echt wel.” Het probleem is vaak ook dat het gewoon niet gebeurt. Dat is natuurlijk een dingetje in Delft omdat hier vooral gasten zijn, en in Leiden is het weer andersom.’

Daarom richten de bedenkers van Breeze zich in eerste instantie vooral op Leidse en Delftse studenten. Binnen de paar weken dat ze bestaan, hebben ze al bijna honderd aanmeldingen. Op de website vul je een profiel in met wat informatie over jezelf en upload je drie foto’s. Dan sturen zij je wekelijks twee profielen via Whatsapp, waarna je aan kunt geven of je wel of niet met ze op date wil. 

Dat werkt een stuk beter dan het eindeloze aanbod dat je bijvoorbeeld op Tinder krijgt, denkt Van den Heuvel. ‘Als je zoveel opties krijgt, heb je altijd het idee dat je verkeerd kiest. Want misschien komt er daarna iets beters voorbij. Daarom hebben we gekozen voor uitgebreidere profielen.’

Al die profielen zijn in een matrix verwerkt, waarin de bedenkers kunnen zien wat potentiële matches zijn, en welke personen ze niet aan elkaar voor te hoeven stellen. ‘Wij zijn een soort Cupido’, zegt Goei. ‘Maar omdat we nog klein zijn, kunnen we niet meteen voor iedereen wat vinden’, vult Van Doorninck aan. ‘Tegen mensen die op hetzelfde geslacht vallen heb ik gezegd: “Hartstikke leuk dat je erbij bent, maar het kan helaas nog even duren”. Dit is ook nog maar een test, voordat we een app gaan bouwen.’

Als er wel een match is, regelt Breeze een datum en locatie voor een date. In tegenstelling tot andere datingplatformen kun je dus niet met elkaar chatten – je spreekt elkaar voor het eerst meteen in de echte wereld. Goei: ‘We hoorden van veel mensen dat ze dat bij die andere apps heel kut vonden, net als het swipen en de vleeskeuring. Toen dachten we: dat kan ook heel anders.’

Ook het verdienmodel wijkt af van bestaande datingapps. Tinder en Happn zijn erop gericht om gebruikers zo lang mogelijk op het platform te houden; Breeze wil juist dat mensen echt gaan daten. Daarom hebben ze afspraken gemaakt met een aantal horecagelegenheden. Als ze een koppel ergens plaatsen, krijgen ze een paar euro. ‘We willen dus hetzelfde als de gebruikers: dat ze elkaar ontmoeten’, zegt Goei. ‘We beloven geen liefde, we hopen juist dat het hiermee allemaal wat laagdrempeliger wordt. Maar ons uiteindelijke doel is natuurlijk wel een Breeze-baby.’