Muizenkeutels op bureaus en in de hoeken van werkkamers, vallen om ze te vangen, piepers om ze te verjagen en geregeld muizen die tijdens het werk langs hun voeten razen. Dat is nu al ongeveer een jaar zo, blijkt uit een rondgang onder docenten en onderzoekers. Met name de gang van de afdeling klinische psychologie, op de tweede verdieping van het Pieter de la Courtgebouw, heeft last van het ongedierte.
Velen van hen kennen de filmpjes en foto’s die onder het personeel circuleren, waaronder die van een dode muis op een bureau die werd aangetroffen door een schoonmaakster. Maar de laatste weken is de overlast verergerd. Dat signaleert niet alleen het personeel dat Mare sprak, maar blijkt ook uit een brief van de faculteitsraad aan het faculteitsbestuur (zie kader).
‘Ik heb er negen maanden lang last van gehad in mijn werkkamer’, vertelt universitair hoofddocent Eiko Fried. ‘Er kwam een heel erge stank vanachter de verwarming vandaan, waarschijnlijk door een mix van muizenkeutels, urine en dode knaagdieren. Het was zelfs zo erg dat ik journalisten die voor een interview kwamen in een andere werkkamer ontving.’
Luchtverfrisser
Hij en collega’s klaagden er meermaals over, maar tot een concrete oplossing kwam het niet. Ook de schoonmakers konden weinig doen, zegt Fried, omdat zij niet achter de verwarming konden komen. Er zat dus niets anders op dan een luchtverfrisser in de kamer neer te zetten. ‘Los van het feit dat die rook naar chemische appels, is het maskeren van de stank middels een luchtverfrisser natuurlijk niet de oplossing.’
‘Het was eerst nog best grappig’, vertelt klinisch psycholoog Laura Steenbergen. ‘Maar ik ben deze zomer heel ziek geweest en heb zelfs even in het ziekenhuis gelegen. Toen ik terugkwam zag ik dat mijn hele kantoor vol lag met muizenschijt: langs de tafelpoten en langs alle muren die je kan bedenken. Toen dacht ik: het gaat hier wel om mijn gezondheid. Daarop heb ik een boze mail gestuurd naar het faculteitsbureau.’
Ook heeft ze samen met Fried een melding van de situatie gedaan bij ombudsfunctionaris Marjan van Dasselaar. Volgens Steenbergen zou Van Dasselaar contact opnemen met de afdeling Veiligheid, Gezondheid en Milieu (VGM), maar of dat daadwerkelijk is gebeurd weet ze niet.
Van Dasselaar wil bevestigen noch ontkennen dat ze meldingen heeft ontvangen. ‘Ik heb de verplichting richting melders dat ik daarover geen enkele mededeling doe aan de pers.’
Fobie
Universitair docenten Cosima Nimphy, Anna Babl en Sanne van Luenen, die een werkkamer delen, bevestigen het verhaal van hun collega’s. ‘Het is al langere tijd aan de gang, een jaar geleden zag ik de muizen ook al’, vertelt Nimphy. ‘Soms zie ik ze wekelijks en het is meermaals gebeurd dat ik aan het werk was en er een muis langs mijn voeten rende.’
Ze laat een hoopje muizenkeutels zien aan de rand van de kamer. ‘De muizen lopen soms onder de deuren door. Er zijn ook collega’s die er echt niet tegen kunnen.’
‘Die werken nu vaker thuis’, voegt Van Luenen toe. ‘Het is ook echt vies. Dus nu moeten we het zelf maar extreem schoon houden.’
Even verderop zitten twee onderzoeksters in een kamer te werken. Ze bevestigen de verhalen, maar willen het kort houden. ‘We moeten ervoor oppassen dat onze collega zo niet binnenkomt, want zij heeft een fobie voor muizen. Zij weet er dus niet van dat hier muizenkeutels liggen.’
Achter een bureau ligt inderdaad een hoopje muizenkeutels. ‘Dat ligt er al weken’, zegt een van hen die niet met naam in de krant wil. Ze signaleren ‘een sterke afname’ in hoe vaak er wordt schoongemaakt. ‘Eerst werd er elke dag een doekje over het bureau gehaald, dat gebeurt niet meer. Ik denk dat de schoonmakers er niet genoeg tijd voor krijgen.’
Steenbergen denkt daar hetzelfde over. ‘Dit is niet de verantwoordelijkheid van de schoonmakers. Die hebben daar helemaal geen tijd voor.’
Fried vertelt dat hij een dode muis in zijn werkkamer heeft gehad, die door schoonmakers is weggehaald. ‘Maar mijn kamer is naderhand volgens mij niet grondig schoongemaakt of gedesinfecteerd door specialisten in ongediertebestrijding. Ik vind het spijtig voor de schoonmakers dat zij met deze stank en dode knaagdieren moeten dealen.’
‘Dus nu maken we onze bureaus zelf schoon’, zegt een collega. ‘En we laten geen eten achter en zorgen dat alles dubbel in plastic is verpakt.’ Daarnaast kregen ze de tip van de schoonmakers om hun ladekasten onder hun bureaus vandaan te halen. ‘Want de muizen gaan anders tussen de ladekast en de bureaus nesten maken.’
Ook Babl en haar kamergenoten proberen hun kamer zelf zo schoon mogelijk te houden. Babl: ‘En we nemen al het eten dat we over hebben weer mee naar huis.’
Het faculteitsbestuur zei vorige week in de faculteitsraadsvergadering dat ze medewerkers erop attenderen hun werkkamer zo schoon mogelijk te houden. Maar de onderzoekers zeggen dat ze formeel niets van de faculteit hebben gehoord. ‘Van de universiteit horen we niks, alleen van de schoonmakers’, reageert Nimphy. ‘Bijvoorbeeld dat we ons eten goed moeten opruimen.’
‘En dat we beter niet achter ons bureau kunnen eten’, vult Van Luenen aan. ‘Maar als je thuis achter de eettafel eet zijn er toch ook geen muizen?’
Wel is er de laatste weken meer schoongemaakt, erkent Dimphy. ‘In de zomer, toen er weinig mensen op de faculteit waren, was het het ergst.’
Op de derde verdieping zit voorzitter van de faculteitsraad Kiki Zanolie, die namens de raad een brief schreef aan het faculteitsbestuur over de problematiek. ‘Het bestuur beaamt dat het probleem nu veel erger is dan voorheen. Ze proberen het probleem weg te nemen, maar het helemaal wegnemen zal niet lukken. Het is een oud gebouw.’
Er is een bestrijdingsdienst in de arm genomen om het ongedierte te bestrijden.
Behalve een muizenplaag zouden er ook meldingen zijn van ratten, schrijft de faculteitsraad in een brandbrief. Bezuinigen op schoonmaak heeft ‘misschien averechts gewerkt’, aldus het bestuur.
Door Else van der Steeg
‘Er zijn de afgelopen periode meerdere meldingen gedaan van muizen en ratten in het gebouw, evenals uitwerpselen in kantoren en werkruimtes’, schreef de faculteitsraad aan het bestuur. ‘Hoewel de raad hier eerder vragen over heeft gesteld, lijkt de situatie inmiddels niet verbeterd. Dit roept zorgen op over de arbeidsomstandigheden en de hygiëne binnen onze faculteit.’
‘Het werd op een gegeven moment the talk of the town’, zei faculteitsraadsvoorzitter Kiki Zanolie vorige week, tijdens de raadsvergadering. ‘In elke gang waar je liep waren er wel mensen die het erover hadden. De ombudsfunctionaris vroeg er zelfs naar. We hebben eerder al gemerkt dat er muizen rondliepen, maar het lijkt toe te nemen. De vraag is vooral: hoe gaan we dit aanpakken?’
De situatie is bekend, aldus hoofd bedrijfsvoering Egon Houben. ‘We hebben echt een probleem. De omvang neemt helaas ook nog toe, en dat ondanks maatregelen die we al nemen. De ongediertebestrijding heeft vallen geplaatst die regelmatig worden gecontroleerd. Op plekken waarvan we weten dat daar vaker ongedierte loopt, zijn extra vallen neergezet.’
Ook zijn er volgens hem preventieve maatregelen genomen. ‘We verzoeken medewerkers hun bureau zo veel mogelijk op te ruimen en schoon te houden. We handhaven dat door mensen aan te spreken. Ook vragen we heel nadrukkelijk om erop te letten dat je voedsel alleen achterlaat in goed afgesloten bakjes.’
Met het expertisecentrum vastgoed wordt gekeken of het gebouw beter kan worden afgesloten, met name aan de waterkant, om het voor muizen moeilijker te maken binnen te komen. Verder is er een appel gedaan aan het schoonmaakteam.
Een mogelijke extra maatregel die het bestuur nog kan nemen, is vaker schoonmaken. Houben: ‘Begin 2025 hebben we dat wat gedownsized. We bekijken of we het weer op het oude niveau willen terugbrengen. Dat downsizen is gedaan als een kostenbesparing, maar misschien werkt het wel averechts.’
Zanolie vond dat een goed idee. ‘Het blijft een lastig probleem om muizen weg te krijgen. Maar extra schoonmaak kan wel helpen om de omgeving zo hygiënisch mogelijk te houden.’