Het was verfrissend om te lezen dat de voorzitter van de Leidse college van bestuur recentelijk inclusiviteit tot leidmotief van de academische instelling heeft verklaard.

Immers, de huidige tijd, waarin je het momentum van de wereld tot je neemt via de podcast op de exclusieve koptelefoon, is die van het ultieme navelstaren binnen de veiligheid van de eigen homogene groep - het tribalisme - en dus is het van enig belang om eenieder toch dagelijks op zijn minst één keer gedwongen te confronteren met de diverse maatschappij binnen de eigen vertrouwde habitat.

Weg dus met het ‘onderzoek, onderwijs en enige service aan de maatschappij’!… ons motto zou moeten luiden: inclusiviteit & diversiteit, best belangrijk! De maatschappij, zo weten wij allen heel goed, dat ben je zelf… eventueel met anderen die het leuk doen op Instagram.

DICK

Nu is het fijn dat er reeds een getest middel - de transfer - bestaat om deze visuele vertaling, gemeten naar de diversiteit- en inclusiviteit-coëfficiënt kosten (DICK), op korte termijn te realiseren. Maar welke maatschappij beschouwen we als maat, en op welk niveau stappen we in?

Bij de eerste belangrijke keuze moeten we overwegen dat iedere Nederlandse universiteit in dezelfde troebele vijver vist, en dat we niet in het vaarwater van anderen met dezelfde prachtige bedoelingen moeten willen gaan zitten. Transfers via de pure Leidse bloedlijn lopen echter vanzelfsprekend al snel stuk op de beperking van een (te) kleine keuzepoel. De enige juiste beslissing is dus om de hele wereld als standaard voor de DICK te beschouwen.

De rest is simpel. De huidige hoeveelheden ‘representatie-eenheden’ in Azië - 4.650, Africa - 1.384, Europa - 0.745, Noord-Amerika - 0.504, Zuid-Amerika - 0.438, Centraal Amerika - 0.051, Oceanië - 0.045, Caraïben - 0.044 (2022, in miljarden) kunnen gemakkelijk naar jaarlijks geïndexeerde percentages per instelling worden vertaald, waarbij we tevens rekening houden met het feit dat ruwweg 50 procent van hen vrouw of man is (binaire schaal).

Curriculum

Het voorgestelde middel van de transfer blijft ook in dit geval zeker voldoen: multilaterale afspraken zullen ervoor zorgen dat het personeel (v/m) van de academische instellingen op deze aarde jaarlijks DICKsgewijs worden herverdeeld.

Vanzelfsprekend zal zowel de inhoud als de vorm van het huidige curriculum onherkenbaar veranderen. Dat accepteren wij; kwaliteit is immers een kind van de rekening dat we glimlachend achterlaten in het licht van het hogere doel. De veeltalige, uniforme variant van de wetenschap die stilaan zal ontstaan - welke het vergaren en onderwijzen van kennis over onszelf als meest waarschijnlijke doel zal hebben - heeft als bijkomend voordeel dat ook de studentenpopulatie zich automatisch aan de DICK zal aanpassen, waarmee meteen de tweede keuze is gemaakt. Immers, de vooropgestelde vraag of wij studies waarvan de instroom niet aan de DICK voldoet moeten sanctioneren, kunnen we alleen maar met een volmondig ja beantwoorden. In een inclusieve organisatie past geen enkele vorm van exclusiviteit; dat is zo klaar als een klontje.

Agur Sevink is universitair docent bij het Leiden Institute of Chemistry