Columns & opinie
Waarom onderhandelen universiteiten telkens te laat over de nieuwe cao?
Net als vorig jaar moet er nog steeds onderhandeld worden over een cao die al maanden is verlopen. Pijnlijk, constateert Yannick Feld, want waarom doen universiteiten niet wat ze wél van studenten eisen?
Gastschrijver
donderdag 25 mei 2023
Wetenschappers protesteerden in september 2022 in Den Haag tegen het uitholling van het hoger onderwijs. Foto Taco van der Eb

Stel, je weet al tien maanden dat je op 31 maart een deadline hebt. Het is een groepsproject. Hoe pak je het aan? Wij leren studenten dat het een gezamenlijke verantwoordelijkheid is. Je regelt het maar.

Maar de Nederlandse universiteiten en vakbonden denken daar blijkbaar anders over. Zij onderhandelen sinds januari over de arbeidsvoorwaarden (de cao) van universitaire medewerkers. 8 mei was de vijfde onderhandelronde. De zesde ronde staat gepland voor 1 juni. 31 maart is de oude cao verlopen.

Nu zit ik niet aan de onderhandelingstafel en natuurlijk kan ik me voorstellen: het kan een keer gebeuren. Maar laat nu precies hetzelfde vorig jaar zijn gebeurd. Ook in 2022 verliep de cao op 31 maart. Ook toen werd pas half mei een akkoord bereikt, half juni gestemd en uiterlijk eind augustus uitbetaald. Overigens schreef de Algemene Onderwijsbond toen zelfs dat een uitgebreider akkoord, bijvoorbeeld met meer aandacht voor vaste contracten, pas in het najaar had kunnen worden verwacht.

Als docent lees ik: vier maanden te laat én ook nog eens afgeraffeld. Je zou het als student eens moeten proberen…

Het is een kwestie van respect, waardering, maar vooral ook van geld

Dat de cao’s altijd achter de inflatie aan lopen, is tot daaraan toe. Maar dat er dan bij het verlopen nog geen nieuwe cao ligt, dat is pijnlijk. Extra pijnlijk omdat de hoge inflatie in 2022 een reden was voor een cao met een korte looptijd. Pijnlijk met name ook voor het personeel: docenten, restaurantmedewerkers, office-assistenten en duizenden anderen. Dat zijn mensen die zichzelf, maar vaak ook een gezin moeten onderhouden. Daar zullen, door heel Nederland, veel personeelsleden tussen zitten die nu financieel krap zitten.

Ik ben waarschijnlijk iets te weinig onderhandelaar en iets te veel docent, maar volgens mij hebben we een deadline afgesproken. Ook voor cao’s geldt afspraak is afspraak. Het is een kwestie van zorgen voor je personeel en zorgen voor je vakbondsleden. Het is een kwestie van respect, waardering, maar vooral ook van geld.

Omdat ik zal blijven verzuchten: waarom zijn jullie dan niet eerder begonnen?, doe ik alvast een aanzet voor de cao 2024: ik maak een datumprikker voor dit najaar. Wel graag even invullen.

Yannick Feld is docent belastingrecht