Nieuws
Bedreigd door de huisbaas — Studenten huren noodgedwongen bij Leidse huisjesmelkers
Achterstallig onderhoud, gesjoemel met contracten, intimidatie en zelfs bedreigingen. Door de krapte op de kamermarkt voelen sommige studenten genoodzaakt te huren bij huisjesmelker.
donderdag 21 april 2011
Lauren Kahn in haar kamer zonder deur. Haar huisbaas ‘dreigde me er met zijn broers uit te gooien.’ © Marc de Haan
‘Hij kwam onverwacht mijn kamer binnen, ging aan mijn bureau zitten en zei: “Jij moet uitkijken. Ik kan mensen in huis plaatsen die je wat aan kunnen doen. Als ik jou was zou ik maar achterom kijken als je ’s avonds over straat loopt. Wie weet wie ik kan inhuren die jou ’s nachts de bosjes intrekt.”’
Aldus een studente, die uit angst voor haar huisbaas anoniem wil blijven. Reden van de bedreiging: omdat ze vermoedde honderd euro per maand aan huur te kunnen besparen was ze naar de Huurcommissie gestapt, een overheidsinstantie die uitspraken doet bij geschillen tussen huurder en verhuurder. Alleen: huisbaas Hans Zaalberg had haar de gang naar de Huurcommissie verboden. Toen ze toch ging, volgde de bedreiging.
Nog een geval: uit onvrede over achterstallig onderhoud en niet nagekomen afspraken besluiten studenten tijdelijk geen huur te betalen. Er ontstaat een conflict waarin huurbaas Chris Turk reageert met de woorden: ‘Dan kom ik de huur zelf wel halen.’ Een paar dagen later staat hij ‘s nacht in de gang, aldus een van de studenten. ‘Duidelijk met een enorme kegel, en in gezelschap van twee maten.’ Een van de studenten belt de politie, waarna Turk en zijn maten onder luid geschreeuw vertrekken. De politie bevestigt de melding. Inmiddels heeft Turk beloofd het huis nooit meer te betreden. De studenten maken hun huur voortaan altijd over naar een nieuwe huisbaas.
Mare maakte een uitgebreide rondgang onder studenten en betrokken organisaties op de particuliere woningmarkt, op zoek naar Leidse huisjesmelkers, waarbij de namen van Turk en Zaalberg vaak werden genoemd. Hun reacties staan op pagina 6.
De studenten willen bijna allemaal anoniem in de krant, uit angst om uit huis te worden gezet. Ze klagen over gebrekkig onderhoud en intimidatie. Een woordvoerder van de politie Leiden vertelt dat ze vaker meldingen krijgen van huisbazen die ongewenst langs komen in huurpanden, maar heeft geen cijfers. Ook de gemeente kan de ernst van de situatie niet met cijfers onderbouwen.
Toch zegt wethouder Ruimtelijke Ordening Pieter van Woensel signalen te krijgen dat studenten worden uitgemolken. ‘Je ziet dat sommige huisbazen misbruik van de situatie maken en studenten geen actie ondernemen. Ze voelen zich geïntimideerd.’ Van Woensel wil dat studenten beter op hun rechten gewezen worden en denkt aan een meldpunt waar huurders brandonveilige, of bouwonveilige situaties, te veel kamers in een huis of te hoge huren kunnen doorgeven. Verder wil hij in gesprek met malafide huisbazen. ‘Ook ik hoor bepaalde namen vaak terugkomen, maar ik zeg niet wie dat zijn.’
Oorzaak van de problemen lijkt de krapte op de kamermarkt. Naar schatting is er in Leiden een tekort van 4150 kamers, waardoor studenten eigenlijk geen kwalitatieve keuze hebben. Medewerkers van de Leidse Rechtswinkel, een instantie waarin studenten huurders gratis rechtshulp geven zien ook dat sommige huisbazen misbruik maken van hun machtspositie. Elke week krijgen ze zo’n twee studenten op spreekuur met vragen over huurrecht of conflicten met hun verhuurder.
De studenten krijgen vaak het advies naar de Huurcommissie te stappen. Sommige huisbazen zijn hier echter niet blij mee. Een studente tekende een huurcontract waarin stond dat ze niet naar de Huurcommissie mocht stappen: ‘Ik heb het toch maar gedaan, want ik had woonruimte nodig.’
Ook huisbaas Zaalberg stelt die voorwaarde, vertelt een andere student. ‘Hij krabbelt zelf op je contract dat je niet naar de Huurcommissie mag stappen. En als je dat toch doet, dreigt hij een hospiteerverbod in te stellen. Dan mag je niet meer kiezen wie er in huis komt.’
Andere studenten bevestigen die procedure, inclusief bedreigingen. Een van hen: ‘Bij het tekenen van het contract zei hij: “Ik weet wat je studeert, wie je ouders zijn. Ik weet je te vinden. Als je naar de Huurcommissie gaat, dan zorg ik dat je nooit meer een baan krijgt.”’
Quirijn Cohen Tervaert van de Leidse Rechtswinkel geeft aan dat studenten die bedreigd worden naar de politie moeten stappen. ‘Het probleem is dat het moeilijk te bewijzen is. Maar je moet in ieder geval altijd aangifte doen.’ Volgens hem kennen veel studenten hun rechten niet. ‘Ze weten wel dat ze te veel geld betalen, of in een slecht onderhouden huis leven, maar het is toch een stap om er iets aan te doen. Ze hebben het idee: ik ben er toen mee akkoord gegaan.’
Een verbod om naar de Huurcommissie te stappen is sowieso niet rechtsgeldig, zegt Cohen Tervaert, ook niet als het in het contract staat. Alleen: wie toch naar de commissie stapt, geeft hij toe, riskeert een conflict met de huisbaas. ‘Die kan je het leven zuur maken. Ze kunnen heel ver gaan.’
‘Het miezert op de overloop’
Dat ondervond ook de Amerikaanse studente Lauren Kahn. ‘Toen ik hier eind 2009 kwam, was er al jaren niets aan de keuken gedaan. De vloer zag er verschrikkelijk uit. Soms was er geen warme water.’Haar huisbaas Chris Turk begon in de zomer van 2010 met renoveren, maar in januari 2011 zat er volgens Kahn nog steeds weinig schot in. Met haar huisgenoten liet ze Turk weten de huurcommissie in te schakelen. ‘Hij zei dat hij ons er dan allemaal uit zou gooien.’
Dat blijkt ook uit de mailwisseling, die in het bezit is van Mare. ‘Lauren’, schrijft Turk als ze hem na het eerste dreigement terugmailt dat ze recht heeft op hulp van buiten. ‘I can ensure that when you do this you will be moved out in a moment. As soon as I see 1 letter my brother and I will move in directly in the house. Don’t think it will take so long then…. So it’s your call.’
Kahn gaat toch naar de huurcommissie en stuurt vervolgens een brief met bijgevoegde lijst van gebreken naar Turk. Kort daarop begint deze met de renovatie. ‘Hij heeft wat geverfd, een vloer erin gezet, het tapijt gemaakt. Maar niet alles was gedaan.’ Daarom stuurt ze hem nogmaals de lijst. ‘Toen kwam hij langs en dreigde me er samen met zijn broer uit te gooien.’
De studente nam contact op met het Juridisch Loket, een organisatie die gratis rechtshulp biedt. Daarna hoorde ze op een middag gestommel. Een klusjesman was bezig haar deur los te halen. ‘De pinnen waren verdwenen, terugzetten kon niet.’
Ook Anne huurt bij Turk. Toen ze er kwam wonen waren de kozijnen rot en waren de vloer en het dak in slechte staat. Een beloofde verbouwing liet op zich wachten. Uiteindelijk werd de keuken verbouwd, kwam er nieuwe vloerbedekking en zijn de kozijnen geverfd. ‘Het ziet er nu wat beter uit en het is wel opgeknapt. Maar ik heb niet het gevoel dat ik op hem aankan.’ Aan het dak is bijvoorbeeld tot nu toe niets gedaan. ‘Het heeft wel eens gemiezerd op de overloop.’
Een studente uit een huis van Zaalberg: ‘In de keuken staat een dun wandje, waardoor het in de winter erg koud is; je moet koken met je jas aan. En een gipsplaat in de keuken is naar beneden gekomen. Hij weigert er iets aan te doen.’
En het kan ook anders. Studente Anne: ‘Ik ken veel mensen met particuliere huisbazen, er zijn veel goede. Vriendinnen krijgen het verzoek van de huisbaas om het huis grondig op te ruimen. Als ze dan klaar zijn, komt de huisbaas controleren en dan krijgen ze een doos wijn.’
De huisbazen reageren
Het kost Mare enige moeite om de huisbazen te laten reageren op de beschuldigingen, maar uiteindelijk wilden ze toch een reactie geven.Hans Zaalberg wil maandagmiddag eerst een afspraak maken om de vragen te beantwoorden. Dinsdagochtend is hij op het afgesproken tijdstip niet bereikbaar. Later op de dag, geeft hij aan de vragen per mail te willen hebben. Woensdagmorgen stuurt hij per fax.
Daarin ontkent hij de vermeende bedreiging. ‘Ik hoop eerlijk gezegd dat u zelf begrijpt, dat ik zoiets nooit gezegd heb, maar ook nooit zal zeggen. Dat neemt niet weg dat ik het vervelend vind, dat iemand naar de Huurcommissie gaat. Dat zie ik eerlijk gezegd altijd wel als een soort vertrouwensbreuk. Als iemand niet in de kamer wil gaan wonen voor de huurprijs die ik er voor vraag, moet die gewoon het contract niet tekenen. Daarom ben ik ook echt van mening dat je niet naar de huurcommissie zou moeten stappen. Als je het niet eens bent met de huur en het voorschot servicekosten dat ik vraag, moet je dat gewoon zeggen. Dan bereiken we daar wel of geen overeenstemming over. In mijn huurcontracten staat niet dat de betrokken huurder zich niet tot de Huurcommissie mag wenden. Maar ik schrijf er nog wel eens handgeschreven bij dat we het bovenstaande met elkaar hebben besproken, en hebben afgesproken, dat we niet naar de Huurcommissie zullen gaan. Maar ik realiseer mij, dat de huurcommissie zich van een dergelijke afspraak weinig zal aantrekken.
‘De mededeling: “Ik weet wat je studeert, wie je ouders zijn. Ik weet je te vinden. Als je naar de Huurcommissie gaat zorg ik dat je nooit een baan krijgt”, kan ik mijn niet voorstellen ooit tegen iemand gezegd te hebben.’
Verder stelt Zaalberg dat hij geen huizen heeft met een echt hospiteersysteem heeft, dus waar de bewoners zonder tussenkomst van de huurder een huisgenoot kiezen. Hij schrijft: ‘En aangezien ik dus geen woningen heb met een hospiteersysteem kan ik dus ook niet dreigen dat te staken.’
Chris Turk zegt eerst dat hij zich niet hoeft te verdedigen. ‘Mijn panden zijn tip top onderhouden. Anders kom je langs, dan maken we een ritje.’ Als Mare hem specifieker voorvallen voorlegt, wil hij niet reageren. Later geeft hij per mail alsnog een reactie op de hem voorgelegde kwesties. Over de studenten die hun huur weigerden te betalen, schrijft hij: ‘Omdat het uitliep op een conflict heb ik als oplossing aangeboden de huur over te laten maken aan Warchild. Mochten zij kunnen aantonen dat ik toch valse beloftes gedaan heb of afspraken niet ben nagekomen ben ik zelfs bereid om hetzelfde bedrag nog eens over te maken aan Warchild. Tevens zijn deze jongens psychisch niet helemaal in orde aangezien ze zwaar aan de drugs zitten.’
Hij ontkent ook de deur van Kahn te hebben weggehaald. ‘Lauren heeft tijdens de renovatie met diverse klusjesmannen een conflict gekregen. Hier sta ik dus buiten.’ Volgens hem is inmiddels ‘alles gerenoveerd’. ‘Dat de verbouwing te lang geduurd heeft klopt zeker, maar er wonen zeven dames in dit huis en er is er maar één die klachten heeft. Dreigen komt mij niet bekend voor en de deur verwijderen ook niet.’
Links: