Heerlijk zit de Leidse boomer in het voorjaarszonnetje. Met een verse Pfizerprik in de arm en een kruiswoordpuzzel op tafel geniet hij van de geur van het vers gemaaide gras in zijn riante tuin. De afgelopen periode vereiste heel wat aanpassingsvermogen, maar de boomer glimlacht bij de gedachte dat hij over twee weken tevreden met de sleurhut naar Spanje kan rijden.

Hij sluit zijn ogen, geluk kan zo simpel zijn.

Plots wordt de serene rust ruw verstoord. Dit is niet het geluid van zijn vrouw die hem vanuit het mooie koophuis aan het water een kopje koffie komt brengen, maar van een studente.

De boomer was er al bang voor, als het kwik boven de twintig graden komt, gaan die opgeschoten jongeren drinken in het park. Hij wil niet weer klagen over overlast, maar regels zijn nu eenmaal regels. Hij weet zelf ook wel studenten lang stil hebben moeten zitten, en dat zo’n zonnige middag iedereen naar buiten lokt, maar moet dat altijd in een openbaar park gebeuren? Kunnen ze niet gewoon in hun eigen tuin staan lallen met elkaar? De terrassen zijn toch ook open? Dit is eerlijk gezegd ronduit asociaal.

Ondertussen heeft de studente het park weer ontvlucht. Na die boete van vorige week, die ze kreeg omdat ze een wijntje dronk op een date in het Van der Werff, zou nóg een bekeuring van honderd euro haar vermogen om op tijd de huur te betalen wel echt in gevaar brengen.

Jammer, want na een jaar thuis naar een scherm staren om de verspreiding van een voor haar grotendeels ongevaarlijk virus te beperken, had ze graag even een avondje in de zon gezeten met haar vrienden. Met alle studentenverenigingen en uitgaansgelegenheden dicht was een biertje erbij ook wel fijn geweest.

Braaf maakt ze elke maand zeshonderd euro over om zich in bloedhete betonnen hok van drie bij vier te kunnen opsluiten, zonder tuin of balkon. En in plaats van dat de gemeente het faciliteert dat kleine groepjes jongvolwassenen netjes naar een dixitoilet kunnen, en veilig buiten met hun huisgenootjes kunnen hangen, worden ze de parken uitgejaagd met torenhoge boetes.

Omdat de boomer het zo zwaar heeft in zijn koopwoning aan het water, moet oom agent elke twee uur uitrukken om hooligans die met z’n drieën een flesje wijn delen in openbare parken terug te sturen naar hun krappe kamers. Weg met die speaker die zachtjes Ed Sheeran afspeelt, er proberen mensen van de tuin te genieten!

Het terras is toch ook een mooi alternatief? Voor drie euro hebben jij en maximaal één persoon buiten je huishouden al een lekker koud fluitje bier, mits je een tafel weet te bemachtigen. Tot acht uur kan je zo veel bier bestellen dat je ouders je wederom beschuldigen van niet met geld kunnen omgaan.

Hartstikke fijn jongelui, dat jullie anderhalf jaar je leven op pauze hebben gezet en de komende financiële crisis voor ons gaan oplossen, maar dat zouden we omgekeerd natuurlijk echt wel ook gedaan hebben. Kijk maar wat een mooie wereld we al voor jullie achtergelaten hebben.

Terwijl de zon ondergaat en alle parken zijn leeggeveegd gaan de studenten maar weer met zijn allen in een veel te krappe fusie zitten. Het is immers nog steeds covid-tijd en dan moeten we ons allemaal maar een beetje aanpassen.

Pepijn Boumans is student geschiedenis
Martijn den Os is alumnus en geschiedenisdocent