Voor het vier jaar durende diversiteitsonderzoek krijgt Schrover ondersteuning van vier promovendi en drie postdocs, werkzaam aan de universiteiten van Leiden, Delft en Rotterdam. Volgens de hoogleraar is de toekenning van de beurs bijzonder: ‘NWA-subsidies gaan normaal nooit naar de geesteswetenschappen.’
De onderzoekers werken voor hun onderzoek samen met 37 organisaties, waaronder de ministeries van Justitie en Veiligheid, Sociale zaken en Sport, de gemeentes Amsterdam en Rotterdam, Stichting Ouderenhuisvesting, het COC en Stichting Disability Studies. Door uitvoerige interviews te houden en rapporten te bestuderen over al het diversiteitsbeleid dat sinds 1945 is opgetuigd, hopen de onderzoekers erachter te komen waarom veel diversiteitsbeleid niet heeft gewerkt. Met die kennis hopen ze beter en effectiever beleid te ontwikkelen.
‘Vaak wordt gezegd dat het overheidsbeleid om diversiteit te bevorderen is mislukt, maar het blijft onduidelijk waarom’, zegt Schrover.
Ze geeft een voorbeeld van buurtorganisaties, die doorgaans veel tijd investeren in hoe er meer sociale cohesie in de buurt kan worden bereikt.
‘Stel dat er in hun buurt braakliggend terrein ligt en het buurtcomité mag meedenken over de invulling. De ene groep wil geen bankjes, uit angst voor hangjongeren of -bejaarden. Als het een parkje wordt, moeten de hondenbezitters er dan een veldje krijgen? Het barst van de tegengestelde meningen, waardoor de overheid er uiteindelijk iets heel anders mee doet omdat de verdeeldheid te groot is.’ Dat zorgt niet alleen voor frustraties en het gevoel niet te worden gehoord, zegt Schrover, maar er is ook een hoop weggegooid geld mee gemoeid.
‘Bij diversiteit denken mensen vaak aan etnische diversiteit’, zegt Schrover. ‘Maar ons onderzoek gaat om alle denkbare vormen, zoals gender, religie, seksualiteit en disabilities.’ Daarbij worden ook overheidsrapporten betrokken vanaf 1945 tot heden.
Ruim zeventig jaar aan diversiteitsbeleid: bestaat het al zo lang? ‘Het is al heel oud, maar wordt steeds geagendeerd als nieuw’, zegt Schrover. ‘Vroeger noemden we het bijvoorbeeld multiculturalisme.’ De grote aandacht voor diversiteit in bedrijven en organisaties wil dan ook niet zeggen dat de samenleving diverser is dan ooit tevoren, zegt ze. ‘Het woord wordt vaak gebruikt, maar je kunt niet zeggen dat we nu in de hoogtijdagen zitten van diversiteitsbeleid. Wel is de laatste tijd het bewustzijn toegenomen dat je er als organisatie baat bij kan hebben.’