Promovendipartij PhDoc had tijdens de universiteitsraad maandag een vraag aan het college van bestuur over de ongelijke verdeling van cum laudes voor promoties over mannen en vrouwen. In 2018 meldde Mare dat mannen veel vaker een cum laude ontvingen dan vrouwen. In Leiden is 49 procent van alle promovendi vrouw, maar kregen ze slechts 34 procent van de cum laudes. De partij wil graag dat het college daar oorzaken voor kan aanwijzen.

Een onderzoek lijkt echter niet nodig. ‘Op dat punt is er goed nieuws te melden’, zei rector magnificus Carel Stolker namelijk. ‘Dit jaar zijn er voor de eerste keer meer vrouwen dan mannen gepromoveerd. In 2019 gaat het tot nu toe om 226 vrouwen versus 207 mannen. Verder kregen er zeven vrouwen een cum laude, die eer ging ook naar zes mannen. We zijn op de goede weg.’

‘Dat is goed om te horen’, reageerde Marishka Neekilappillai van PhDoc. ‘Maar is de cum laude niet verouderd?’ Na de vergadering legt ze in een mail uit wat de achtergrond van deze vraag was.

Stolker had de promotiecijfers getwitterd en daar kwam een reactie op van Arne Smeets, universitair docent wiskunde aan de Radboud Universiteit. ‘Smeets pleit voor het afschaffen van “cum laude” bij promoties, omdat het “hopeloos verouderd en veel te arbitrair” is’, schrijft Neekilappillai. ‘Zijn analyse dat de toekenning van dit predicaat sterk afhangt van de “facultaire cultuur, de persoonlijkheden in de commissie en de persoonlijke relatie promotor-promovendus, met als gevolg een grote bias-gevoeligheid” klinkt zeer aannemelijk.’

‘De toekenning van dit excellente label kan wel het zogeheten Mattheus-effect veroorzaken. Cum laude kan voordelen met zich meebrengen in de verdere wetenschappelijke carrière en zet daarmee misschien andere jonge wetenschappers met uitstekende dissertaties op achterstand.’

Stolker reageerde tijdens de vergadering op de vraag van Neekilappillai. ‘Ik vind het prima om een gesprek te hebben over de cum laude, maar dan moeten we dat wel landelijk doen. Anders benadeel je mogelijk je eigen promovendi.’