Cultuur
'Zinloosheid hoeft niet angstig of slecht te zijn'
Omdat zanger Lucky Fonz III ook van praten houdt, treedt hij nu op in het theater. ‘Het licht van het leven moeten we beschouwen in het donker van de dood.’
Susan Wichgers
donderdag 12 maart 2020
Foto Janus van den Eijnden

Lucky Fonz III (38, echte naam: Otto Wichers) laat zich het best omschrijven als een poëtische liedjesschrijver, in het rijtje van Spinvis en The Kik. Tot en met mei staat hij in het theater met zijn voorstelling Buiten de Lijnen. Vanuit Colombia, met op de achtergrond salsamuziek, vertelt hij over grenzen, de zin en de zinloosheid van het leven.

Huh, een theatertour? Je was toch singer-songwriter?

‘Dit is niet nieuw, hoor, ik heb al een paar eerdere shows gedaan. Ik kom uit de singer-songwriterhoek, daarna ben ik meer pop gaan zingen, maar ik ben ook welkom in theaters. Ik ben gewoon ondefinieerbaar.

‘In theaters kun je dingen doen die je niet in clubs en op festivals kan doen. Zoals praten. Naast mijn carrière als zanger, maak ik nu ook naam in het theater. Cabaret of kleinkunst, noemen ze dat.

‘Ik geef daar een geheel eigen inhoud aan: ik praat, acteer, maak muziek. Ik ben niet zo’n fan van cabaret, maar wat ik doe, past daar wel in.’

Het is dus geen Theo Maassen-achtig cabaret?
‘Ik zie het als hoe cabaret ook zou kunnen zijn. Ik zing veel meer – en betere – liedjes, en het is niet zo stichtelijk. Cabaret is vaak heel stichtelijk, met een moraal op het einde, of juist anti-stichtelijk, heel erg tegen iets aan trappen.

‘Mijn voorstelling is meer poëtisch en filosofisch, met een diepgaand verhaal en veel emotie, maar er valt ook nog wel wat te lachen. Het gaat heel erg over grenzen, in elke zin van het woord. Landsgrenzen, grenzen van je kunnen, van tijd, morele grenzen. In het theater zijn grenzen, het publiek mag er bijvoorbeeld niet praten, wat op een festival wel mag.

‘Het is ook heel conceptueel. Over hoe je kan nadenken over het leven, dat je tijd op aarde ook begrensd is. Over existentiële dingen, dus.’

Dat doet denken aan die filosofische comedyserie op Netflix, The Good Place, over het leven na de dood. Daarin worstelen de personages met de onbeperkte tijd die ze daar hebben.

‘Die serie vind ik ook heel interessant. Mijn voorstelling is eigenlijk wel geschikt voor fans van The Good Place, ja. Daarin gaat het ook over morele grenzen, over ethiek. Je kan goed zien hoe die concepten heel veel humor genereren.’

In de beschrijving van de show staat dat je antwoord gaat geven op de vraag wat de zin is van het leven. Wat is die volgens jou?

‘Die vraag over de zin van het leven, daar zitten al zoveel aannames in. Je moet een stapje terug doen, en kijken hoe dingen betekenis krijgen onder tijdelijke voorwaarden.

‘Zin kan er zijn, en soms opeens niet meer. Als je een leuk gesprek hebt met iemand, en je doet daardoor ideeën op, dan heeft dat op dat moment zin. Het hoeft niet zo klein te zijn, het kan ook een grote liefde zijn, bijvoorbeeld. Maar het is nooit een stabiel iets – het is vluchtig en ongrijpbaar.

‘Zin is trouwens ook onmogelijk zonder het concept zinloosheid. Zo werkt betekenis. Zinloosheid kan dus heel interessant zijn. Het hoeft niet angstig en slecht te zijn, we kunnen het ook juist omarmen als springplank.’

Vroeger kampte je met depressies, of misschien nog steeds. Voor iemand met een depressie is alles zinloos. Is dat waarom je er zo naar bent gaan zoeken?

‘Inmiddels heb ik geleerd om een te gek leven te leiden, ondanks depressies. Ik heb technieken geleerd, ik ben er vroeger bij als ik voel dat het misgaat. Met dank aan goede therapeuten heb ik manieren gevonden om ermee om te gaan.

‘Zinloosheid is er voor elk mens. Iedereen kent zinloze ervaringen. Maar de zinloosheid die een depressief persoon ervaart is een valse zinloosheid. Dat is het erge van depressie: mooie dingen meemaken, en die toch als zinloos ervaren.

‘Het engste is dat je dan verliefd kan zijn, weten dat je een mooi persoon hebt gevonden, en dat toch niet echt ervaart. Hetzelfde geldt voor vriendschap. Je weet: die persoon is mijn vriend, maar ik wil helemaal geen vriend hebben of een vriend zijn. Misschien dat dealen met depressie je wel leert wat écht zinloos is en wat niet. Je leert beter om dat onderscheid te maken.

‘Die psychische problematiek zit in al mijn werk. Maar in mijn voorstelling gaat het meer over existentiële problemen. Die ervaart iedereen, want iedereen denkt weleens na over de dood. Het licht van het leven moeten we beschouwen in het donker van de dood. Dat is het thema van de show.’

Het klinkt wel vrij zwaar, voor een cabaretvoorstelling.

‘Het klinkt ingewikkeld, maar het is toch heel toegankelijk. En als je het onderwerp niet interessant vindt, is het gewoon een toffe show met goede muziek en leuke grappen. Als je alleen maar wil lachen, kun je misschien beter naar een andere voorstelling. Maar ik hoop dat mensen dit juist waarderen.’

Lucky Fonz III, Buiten de Lijnen
9 april, 20.30, Theater Ins Blau, €19 - €15,50