‘Ik mag dit jaar twee meisjes zoenen. Door chick één word ik gezoend terwijl ik lig te slapen. Dus ik zoen zelf eigenlijk niet terug. Met de andere chick is het heel intens, echt passie en liefde met speeksel zeg maar’, vertelt Felix Westindie (25, fiscaal recht).
Iris Nagelhout (24, afgestudeerd psychologie) reageert lachend: ‘In één scene moet ik Felix kussen, maar ik deed het per ongeluk nog een keer in een andere scene. Hij moest toen keihard lachen.’ ‘Er wordt aardig wat gedroogneukt’, aldus Matthijs Smit (19, culturele antropologie).
De drie studenten spelen bij het Augustijns Theater en hebben de afgelopen maanden flink geoefend om Midzomernachtsdroom van Shakespeare op de planken te brengen. Nagelhout: ‘We zijn al in oktober begonnen. Daar hoorde ook een repetitieweekend bij.’ ‘Dat was een gezonde balans tussen alcohol en repeteren, zoals het hoort bij Augustinus’, grijnst Westindie.
Het Augustijns Theater produceert al zes jaar lang toneelstukken, musicals en dinnershows. Dit jaar was Shakespeare aan de beurt, geregisseerd door professional Gary Blufpand. Smit: ‘Het is wel echt vet om Shakespeare te spelen, want het is vaak een fucking goed verhaal, gewoon wat ingewikkelder dan een gemiddeld toneelstuk.’ Westindie: ‘Ik heb eigenlijk niet zo veel verstand van Shakespeare. Ik heb het nog even opgezocht op Wikipedia, maar kwam er niet echt uit. Ik ga dus puur voor het toneelspelen.’
De scriptschrijvers hebben het klassieke verhaal van Shakespeare herschreven en het een moderne, studentikoze invulling gegeven.
‘Het verhaal past helemaal bij het studentenleven. Het zit vol prille liefdes, maar ook de onzekerheid van die liefde komt aan bod. De personages gaan vreemd, feesten erop los en gebruiken drugs. Al is het drugsgedeelte niet echt gebaseerd op ons eigen leven hoor’, giechelt Nagelhout.
Westindie: ‘Het stuk gaat ook niet alleen maar over drugs, het gaat ook om de tragiek van het leven. Het is een tragische komedie.’
‘De regisseur heeft ons geleerd om in dit stuk heel klein en integer te spelen, omdat het Ins Blau theater niet zo’n groot podium heeft’, aldus Smit. Maar zoenen moesten de spelers zichzelf aanleren. Westindie: ‘Stiekem vind ik het best wel eng om te zoenen op het podium. Je ouders zitten wel gewoon te kijken op de voorste rij.’
Nagelhout lacht: ‘Ach ik hou het gewoon bij kussen, want tongen mag ik niet van mijn vriendje.’ Westindie: ‘Maar nu komt toch niet dat hele zoenverhaal in Mare, hè?’
Theater Ins Blau
4, 5 en 6 juni, kaarten via
www.augustijnstheater.nl, €11