Cultuur
Dansen over macht, identiteit en veerkracht
Met de voorstelling Rebound wil choreograaf Alida Dors een bijdrage leveren aan het publieke debat. ‘Mijn werk wijst je blinde vlekken aan.’
Susan Wichgers
donderdag 9 mei 2019

Alida Dors (1977) begon zelf al vroeg met dansen. Een dansopleiding heeft ze nooit gedaan, wel een master sociologie. En aan die kennis heeft ze veel in haar werk als choreograaf van dansgroep BackBone, zegt ze. ‘Voor mijn studie maakte ik ook al voorstellingen over macht, verhoudingen tussen mensen en de positie van minderheden. Sociologie gaf me tools om op nog meer manieren naar de wereld te kijken.’

De voorstelling Rebound gaat over de vraag wat mensen doen als hun identiteit wordt afgenomen, hoe ze zich dan tot anderen verhouden, en over de veerkracht die daarvoor nodig is. Niet alleen in de dans, maar ook in het decor heeft Dors dat proberen te vangen.

Klinkt ingewikkeld, maar dat is het volgens haar dus juist niet.

‘Lichaamstaal, dat spreken en herkennen we allemaal. Er zit natuurlijk wel wat abstractie in, maar het is niet té. Ook mensen die nooit naar het theater gaan, snappen wat de voorstelling ze wil vertellen. Het is niet zo dat het publiek wegloopt met het idee dat ze net hebben zitten kijken naar een verhaal over Sneeuwwitje die aan het pottenbakken is, ofzo.’

De voorstelling is geïnspireerd op een gelijknamige voorstelling van Conny Janssen. ‘Zij is mijn grote zus eigenlijk, in de danswereld. Als decor gebruikte zij drie wanden, wij hebben daar trampolines van gemaakt.’ De dans heeft ook elementen uit de hiphop, de ‘eerste danstaal’ van Dors. ‘Het rauwe ervan, de sfeer, dat gebruik ik ook allemaal.’

Het is zonde dat theaterbezoek een stoffig imago heeft, vindt ze. ‘Dans, en misschien theater in het algemeen, wordt soms gezien als iets voor intellectuelen, voor de happy few. Daar houd ik niet van. Dat serieuze mogen anderen doen. Mijn voorstelling gaat over de hedendaagse wereld, met gewone mensen als dansers.’

Met haar werk wil Dors mensen samenbrengen en bijdragen aan het publieke debat. ‘De voorstelling laat een bepaalde hoek van de samenleving zien. Die is meer gesegregeerd dan we denken. Geluiden uit een andere hoek kunnen je empathisch maken. Mijn werk slaat bruggen, wijst je blinde vlekken aan. Of misschien ben je wel heel verrast door wie er naast je in het publiek zit. Ik hoop dat er een zaadje wordt geplant zodat mensen gaan nadenken. In actie komen is te veel eer; nadenken vind ik al heel wat.’

BackBone, Rebound, Woensdag 22 mei, 20.30, Ins Blau, €18,50