Columns & opinie
Waarom Mare gespaard blijft, als de Boreale Bijltjesdag aanbreekt
Frank Provoost
donderdag 28 maart 2019
silas.nl

Als de Grote Zuivering Van Het Alles Verkwanselende Kartel een potje Scrabble zou zijn, dan scoorde Mare driedubbele woordwaarde. Ga maar na: een redactie (VAN ONDERMIJNENDE JOURNALISTEN!!!1!) aan een academisch bolwerk (VAN SOCIALISTISCH, LINKSIG, OIKOFOOB GEDACHTENGOED!!!7!) in een SPUUGLELIJK GEBOUW (oké, da’s wel echt zo) aan de Reuvensplaats – daar zet de uil van Minerva (nadat hij eerst, bij ‘t vallen van de avond zijn vleugels heeft gespreid) genadeloos zijn snavel in.

En dus dringt de vraag zich op: zijn we nog te redden?

Toch wel.

Mare is namelijk de Mat Herben van de journalistiek – altijd preventief present bij de Grote Leiders van Morgen. Als geschiedenisstudentje zat Mark Rutte al in onze redactieraad (zeg maar: de journalistieke raad van commissarissen – vond-ie ‘onwijs gaaf!’). En jawel, toen een boze rector met snode plannen vele jaren later de krant wilde kortwieken, sprak Rutte - inmiddels opgeklommen tot fractievoorzitter van de VVD - de onsterfelijke woorden: ‘Dit is een schande.’ Krant gered.

En Thierry Baudet dan? Nou, hij is niet alleen het product van 300.000 jaar evolutie dat meerdere ijstijden overleefde en mammoeten vloerde. Hij is zelfs meer dan erfgenaam van de grootste beschaving die ooit heeft bestaan en die tientallen jaren van indoctrinatie door de media en het onderwijs wist te weerstaan.

Hij is óók voormalig columnist van Mare. Weliswaar onder pseudoniem, maar toch. (En tegen betaling, dus ervan uitgaande dat iedere column een kunstwerkje op zich was, ontving hij technisch gezien ‘boreale wereld ondermijnende kunstsubsidies’ – maar dat terzijde.) Na Mare volgde NRC, de rest is geschiedenis. Kortom: mocht bijltjesdag straks aanbreken, dan worden wij gewoon gespaard.

Edoch: nu hij te elfder ure, letterlijk, te midden van de brokstukken van wat ooit de grootste en mooiste beschaving was die de wereld ooit heeft gekend, is opgerezen als nieuwe roerganger, leek dat ons een goed moment om uit te zoeken hoe zijn Leidse jaren bij de afdeling rechtsfilosofie van de juridische faculteit hem hebben gevormd. Hoe zag de haven eruit van waaruit het vlaggenschip van de renaissancevloot is vertrokken?

 

Kopstukken die normaal altijd hoog opgeven van de superieure westerse beschaving en persvrijheid gaven opeens niet thuis

Dus wij begonnen te bellen. En toen gebeurde er iets vreemds. Want kopstukken die normaal altijd hoog opgeven van de superieure westerse beschaving, verlichting, vrijheid van meningsuiting, democratie en persvrijheid gaven nu opeens niet thuis. Ze praatten zogenaamd nooit over collega’s. We moesten Baudets boeken maar lezen (‘allemaal!’) en dan ook maar meteen het 1168 pagina’s tellende Over democratie in Amerika van de Franse filosoof Alexis de Tocqueville. Misschien zouden we hem dan beginnen te begrijpen.

Zelfs zijn promotor, mentor en voorzitter van het wetenschappelijk bureau van Forum voor Democratie – die een maand eerder nog zelf om een interview vroeg – beweerde plotseling dat hij ‘als werkgever’ nooit iets over promovendi zei vanwege een ‘kwestie rond privacy’. Dat hij Baudet eerder ophemelde in Mare (‘een intellectueel; politiek filosoof en jurist, die een belangrijk boek heeft geschreven waarop hij bij mij is gepromoveerd’) deed even niet ter zake. Dat anderen die dissertatie ‘een schotschrift’ noemden, ‘op geen enkele wijze op feiten gebaseerd’, verdedigde hij afgelopen zaterdag nog in het AD: ‘Het is een voortreffelijk boek. Ik had hem graag in de universiteit gezien, als hoogleraar.’ Die krant stond hij wel gewoon te woord, laat de verslaggever van dienst weten. ‘En hij vroeg achteraf niet eens om inzage.’

Maar twee dagen later weigerde hij dus opeens medewerking. Hij wenste uitsluitend achteraf commentaar te geven op wat anderen over zijn protegé hadden gezegd – en dat óók nog in een apart kader.

Sorry hoor, maar wij zijn de Saudi Gazette niet.

Is dit een nieuwe partijlijn? Aan de VU weigerde een prominente FvD’er uit de raad van toezicht zich ook al uit te spreken over wat er na de Boreale Bijltjesdag zou overblijven van zijn universiteit. ‘Ik laat me niet ter verantwoording roepen voor uitspraken van een ander’, zei hij maandag tegen Ad Valvas.

Ze zijn naar het front geroepen en hebben de eerste grote veldslag gewonnen. De uil der wijzen is gaan vliegen en heeft de hele aardkring in beweging gebracht. Maar aan de academie houdt hij toch vooral zijn snavel.