Heb je veel ervaring nodig om in een strandtent te werken?
‘Ik had nog nooit in de horeca gewerkt. Toen ik hier voor het eerst langskwam, had ik een sollicitatiegesprek verwacht, maar daar was geen tijd voor. Het was zo druk, een soort mierenhoop van mensen. Dus ze zeiden: hier is een dienblad, zorg maar dat je drankjes wegbrengt en lege glazen ophaalt.

‘Ik had net een tussenjaar gehad waarin ik door China reisde. Dat was een mooie kans om mijn oude sport kungfu weer op te pikken. Ik zat in een trainingskamp met alleen maar jongens die vijf jaar lang van hun ouders gescheiden waren. De jonge Jackie Chan heeft daar ook nog lessen gevolgd. Toen ik terugkwam en in Leiden ging studeren, had ik een baan nodig.’

Werk je nu al lang bij Patagonia Beach in Scheveningen?
‘Ongeveer vier jaar, ik kom elke zomer terug. Het seizoen is vanaf maart tot oktober. In de lente beginnen we met een wine & spice om alle nieuwe drankjes en hapjes te proeven en dan horen de nieuwe mensen hoe alles hier werkt.’

Zijn er nog meer tradities?
‘Er is altijd een enorm themafeest met de andere strandtenten in de buurt, een soort afsluiting van het seizoen voor het personeel. Het had ooit een Peaky Blinders­-thema, de vorige keer was het in de stijl van het festival Burning Man.
‘Als we zelf gaan sluiten, hebben we ook nog een eigen personeelsfeest. Daar kijkt iedereen altijd naar uit want dan moet de voorraad leeg. Whisky, bier, wijn, alles gaat op. Dan kan iedereen zich lekker misdragen.’

Zijn er nog meer voordelen?
‘Je kan op een warme dag nog lekker even een duik nemen voor je gaat werken, of tijdens het werk mag het ook heel vaak. Je staat altijd in het zand, je kijkt naar de zee, je ziet de zonsondergang. Dat geeft toch meer vrijheid dan wanneer je in een kroeg staat.’

Maak je nooit lastige dingen mee?
‘We hebben een keer een mevrouw gehad die haar hand in de koeling van de bierfusten had gestoken. Dat is een soort ventilator om de biertank koel te houden aan de buitenkant van de strandtent. We hoorden haar ineens gillen. Haar hele hand was verbrijzeld. Dat was wel heftig. Als we openen, liggen er soms mensen te slapen op de bedjes. Die moet je dan wegsturen. Dat zijn vaak zwervers, maar ook wel eens asielzoekers. Bij de buren, Indigo en Colorado Charlie, zijn regelmatig feestjes, die zorgen ook voor leuke taferelen. Eén ding is zeker: er valt altijd wat te beleven.’