Huis: ‘De Groene Woondiversiteit’ (Stadsbouwhuis)
Kamer: 40 m²
Huur: €390
Bewoners: ongeveer 100

Hoe is het om in een kantoor te wonen?
‘Het is ongelofelijk. Ik heb mijn muren geverfd en mijn best gedaan met de inrichting, maar het voelt nog steeds als een kantoor. Je kunt niks doen tegen een systeemplafond en een linoleum vloer.

‘Toch is het hier ontzettend leuk. In de coronatijd heb ik me hier bijvoorbeeld nooit alleen hoeven voelen. Ik heb veel vrienden gemaakt en mijn huisgenoten voelen als familie. Niet allemaal natuurlijk, het is een beetje vergelijkbaar met de middelbare school: ik ken 80 procent bij naam, 50 procent kom ik tegen op de gang en 20 procent zie ik regelmatiger.’

En die muizenvallen?
‘Ik heb hier eerst 2,5 jaar geen muis gehad, en een half jaar geleden waren het er opeens vier. Dat was in het hele huis een probleem, maar hiernaast is de gemeenschappelijke keuken en de muizen hebben letterlijk een gat geknaagd in het plafond. Toen hebben we tien kilo gif van de huisbaas gekregen en sindsdien heb ik ze niet meer in mijn kamer gezien.

‘In de rest van het huis zal er vast nog wel eens een muis lopen, maar er wordt minder over geappt. Ik was de huisgenoot die vaak het laatst sliep, dus ik hielp vaak ’s nachts weer een of ander meisje dat een muis in een val had die ik eruit haalde. Tegenwoordig probeer ik op tijd te slapen, dus moet iemand anders dat doen.’

Jij bent hier ‘captain energie’, wat houdt dat in?
‘Mijn taken zijn het energieverbruik inzichtelijk maken, mijn huisgenoten informeren zodat ze niet bij de afrekening opeens verrast worden en het beperken van de kosten. Deze functie bestaat pas sinds februari, dus ik was tot nu toe vooral bezig met het overzicht.

‘Nu zijn we in discussie met de gemeente, want alleen zij gaan over de verwarming in dit gebouw. We hebben al in november gevraagd of ze hem vaker uit konden zetten, maar pas begin maart kwam er iemand die dat opeens binnen een minuut kon regelen.

‘In januari en februari hebben we dus volop gestookt terwijl dat helemaal niet nodig was. De helft van deze verdieping had zelfs de ramen open omdat de verwarming niet uit kon. In januari waren de stookkosten €55.000. Dat slaat nergens op, vooral omdat iedereen zijn best doet om zuinig met energie te zijn.’

Gebeurt er ook wel eens wat in het grote atrium?
‘Ik heb daar in november een symposium georganiseerd over de tweede quantumrevolutie. Samen met een vriend heb ik drie sprekers uitgenodigd. Het was best divers: er waren een paar huisgenoten, studenten natuurkunde en een professor, maar ook een kunstenares en wat mensen van filosofie. Heel leuk, dan spreek je iemand die zich afvraagt: is dit niet eng? Dat is een vraag die geen enkele natuurkundige ooit bedenkt, maar die wel af en toe gesteld mag worden. Door die interactie was het enorm geslaagd.’