Wat heb jij voor bijbaan?
‘Ik geef pianoles aan beginnende, jonge kinderen. Ik heb een leerling die met een app al iets geleerd had, maar voor de rest is het helemaal nieuw. Ik doe het deels voor de muziek, maar ook deels voor de kinderen. Ik vind kinderen heel leuk, dus ik heb alleen leerlingen van zes tot tien jaar.’
Hoe ben je hierbij gekomen?
‘Nadat ik veel had opgepast, wilde ik een nieuwe baan. Liefst eentje waarbij ik iets met mijn studie kon. Ik doe psychologie en een minor piano aan het conservatorium, dus ik zocht naar een manier om dat te combineren. Zo heb ik dit bedacht.
‘Door het oppassen kende ik al heel veel kinderen in Amersfoort, waar ik vandaan kom, dus ik heb een website gemaakt en die naar alle ouders gestuurd. Zo is het balletje gaan rollen.’
Wat maakt lesgeven leuk?
‘Oppassen vond ik ook heel leuk, maar dit heeft nog een extra laag. Het gaat me om de kinderen, maar nu kan ik ze ook nog iets meegeven over muziek. Daar hoeven ze niks mee, maar ik wil ze wel laten zien hoe leuk muziek kan zijn. En ik kom allerlei uitdagingen tegen als iets een leerling niet in een keer lukt. Zo kan ik de pedagogische vaardigheden die ik op mijn studie leer toepassen.’
Bijvoorbeeld?
‘Ik had een keer een meisje dat bang was dat ze niet goed genoeg was. Dat herkende ik uit mijn eigen kindertijd. Toen heb ik uitgelegd dat ze helemaal niet alles hoefde te kunnen, als ze er maar plezier in had. De volgende keer dat ik daar kwam, had ze het op een briefje geschreven om naar te kijken als ze het even niet meer wist: “De juf zegt: alles wat ik doe is goed, zolang ik het leuk vind.”’
Is het onhandig dat je ervoor naar Amersfoort moet?
‘Ik zoek ook wel leerlingen in Leiden, maar dit werkt prima. Nu kom ik iedere woensdag even thuis. Mijn moeder heeft die dag vrij, dus die vindt dat heel gezellig. We hebben altijd een leuke ochtend: dan gaan we gezellig koffie drinken en wandelen. En na de lessen eet ik daar.
‘Ik heb daar nu zeven leerlingen, allemaal achter elkaar. Dat is een lange middag, maar ik krijg er veel energie van. Ik geef bij de leerlingen aan huis les, dus maak in die middag ook nog een rondje Amersfoort. Ik ben de fietsende pianojuf.’
Leer je er zelf ook van?
‘Ik leer zelf dat als je hetzelfde liedje aan meerdere kinderen leert, dat voor iedere leerling een totaal ander proces is. Je weet natuurlijk dat iedereen uniek is, maar als je dat op zo’n concrete manier ervaart, merk je hoe verschillend hoofden werken.
‘Als ik iets zeg dat niet aankomt, moet ik meteen wat anders bedenken. Als ze moe worden en geen zin meer hebben, verzin ik een spelletje om het leuk te houden. Die improvisatie houdt mij flexibel.’