Cultuur
Deze neurotische imker is er voor iedereen van 3 tot 75
Omdat de Australische ‘gefaalde kinderentertainer’ Tom Harden ‘uit de gevangenis wilde blijven’, verhuisde hij naar Nederland. Daar treedt hij op onder de naam Bumble B. Boy. ‘Mensen zien mij blijkbaar als grensverleggend.’
Mark Reid
donderdag 14 maart 2024
Foto Dido Sernesky

Is het een imker? Is het een astronaut? Is het een tot nog toe onontdekte neef van Steve Irwin? Nee, het is Bumble B. Boy, het bizarre muziek/kunstproject van de Australische ‘gefaalde kinderentertainer’ Tom Harden. Op televisie komen is zijn hoogste doel, maar 22 maart treedt hij samen met zijn insectenband op in de Zwarte Ruiter in Den Haag.

Hoe is Bumble B. Boy ontstaan?
‘Het is het resultaat van mijn jeugd. Toen ik opgroeide leefde ik voornamelijk in de kelder van mijn ouderlijk huis. Ik ging niet zo veel naar buiten, en dat was prima, want ik kon leren via de televisie.

‘Ik keek heel veel kinderprogramma’s zoals Scooby Doo, Dexter’s Lab en Teletubbies. Dat is hoe ik over de wereld leerde. Toen mijn ouders eindelijk stierven en ik de echte wereld kon betreden, had ik geen ander doel dan zelf ook op televisie komen.

‘Ik heb zelf ook in kinderentertainment gewerkt en daar heb ik wat avonturen beleefd. Het bleek best moeilijk te zijn om uit te vinden wat kinderen leuk vinden, maar langzamerhand ontdekte ik het personage Bumble B. Boy dat erg goed werkt. Kinderen vinden het leuk, volwassenen vinden het leuk. Het is heel visueel en explosief.’

Hoe ben je in Nederland beland?
‘Dat is iets waar ik liever niet te veel over praat. Ik werkte in Australië als kinderentertainer. Niet heel succesvol, om verschillende redenen die buiten mijn macht lagen. Onveilige arbeidsomstandigheden, ongelukken. Veel ongelukken.

‘Ik probeer een beetje liefde toe te voegen aan het pantser van ongewervelde dieren’

‘Uiteindelijk besloot ik dat daar blijven niet goed was voor mijn carrière en ik wilde ook uit de gevangenis blijven, dus verhuisde ik naar Nederland. Hier is een hele nieuwe markt voor kinderentertainment die ik kan aanboren.

‘Nederland heeft een rijke geschiedenis van muziek voor kinderen, zoals Kinderen voor Kinderen. Er is ook grensverleggende tv geweest zoals Rembo & Rembo, dat was een soort punk-kinderprogramma en dat is iets waar ik blijkbaar goed bij aansluit. Mensen zien mij ook als grensverleggend blijkbaar.’

Hoezo?
‘Een van de nummers op mijn album heet ‘This Boy Needs a Pair of New Pants’. Dat is een heel persoonlijk verhaal over iets wat ik heb meegemaakt. Het gaat over een jongen die in zijn broek poepte terwijl hij in een ballenbak aan het spelen was. Ik zag dat gebeuren en ik voelde mee met die jongen.

‘Ik denk dat het iets is dat we allemaal wel kunnen herkennen. Nou ja, niet per se in je broek poepen in een ballenbak, maar wel dat je gestrest bent en niet weet wat je moet doen, en omringd bent door mensen die je uitlachen. Dat gevoel kent iedereen. Ik voelde me echt verbonden met hem terwijl hij daar lag in zijn eigen viezigheid, en het was echt vies, ik heb het zelf gezien. Als ik daarover zing voelen mensen die empathie ook.’

Je draagt een imkerpak op het podium en zingt ook over de natuur en insecten. Waarom?
‘Als ik tegen mensen zeg dat ik uit Australië kom, is een van de eerste dingen die ze vaak zeggen dat insecten daar zo gevaarlijk zijn en alles je dood probeert te maken. Dat is helemaal niet waar. Ik ben ook naar buiten gegaan nadat ik 22 jaar binnen heb gezeten en ik leef gewoon nog.

‘Publiek van ouder dan 75 is voor mij commercieel gezien niet interessant’

‘Ik heb ooit een doos vol insecten meegenomen naar een verjaardagsfeestje en alle kinderen moesten de hele tijd schreeuwen, en dat snapte ik niet. Ik vind het hele lieve dieren, dus ik probeer een beetje liefde en zachtheid toe te voegen aan het harde pantser van ongewervelde dieren.’

Wat kan het publiek nog meer verwachten bij je optreden?
‘Ik nodig mensen uit in de wereld van mijn jeugd en daar leren we ook allemaal kleurrijke personages kennen, en misschien ook wat onfortuinlijke stemmen uit mijn verleden, maar het komt uiteindelijk allemaal goed. Het is kleurrijk, theatraal en ook een tikkeltje neurotisch.

‘Ik treed op met vier bandleden en zij zijn ook allemaal uitgedost als insecten. Ze hebben allemaal een eigen karakter en kostuums die gemaakt zijn door degene die ook de kostuums deed voor Erik of het klein insectenboek. Het ziet er fantastisch uit en het was geweldig om te werken met zo’n icoon van het kinderentertainment.

‘De show is geschikt voor mensen van 3 tot 75. Publiek van ouder dan 75 is voor mij commercieel gezien niet interessant, dus laat je grootouders maar thuis. Ik zie wel veel meer volwassenen bij mijn shows dan kinderen. Misschien worden volwassenen in Nederland zelf wel steeds kinderlijker, maar dat is niet aan mij om te beoordelen.’

Heb je nog een boodschap aan studenten?
‘Houd vast aan je innerlijke kind en spring in de ballenbak met Bumble B. Boy!’


Bumble B. Boy (voorprogramma: Fellatio), Zwarte Ruiter, Den Haag. 22 maart, 21:30, toegang is gratis