Door Susan Wichgers Ze begon met gewoon fitnessen in de sportschool, waar ze zagen dat ze aanleg had voor het zwaardere werk: powerliften. Na een paar regionale wedstrijden had Isabelle Feteris (23) de smaak te pakken. ‘Ik raakte onwijs gemotiveerd. Bij powerliften maak je heel snel progressie; elke week word je sterker. Bij fitness gaat het langzamer en zie je het verschil alleen aan je lichaam. En dat is dan eigenlijk nooit goed genoeg.’
Vroeger was ze al sportief. Ze turnde op redelijk hoog niveau, maar koos voor ‘the brains’ en ging psychologie studeren in Leiden.
Een studentenleven leiden naast het powerliften kan prima, volgens Feteris. ‘Ik kan gewoon drinken, al time ik het wel zo dat ik niet hoef te trainen de volgende ochtend. Maar op zaterdagavond uitgaan is geen probleem. Ik heb wel gemerkt dat ik het best ’s avonds kan trainen. Vroeger ging ik nog weleens voor college, maar dan kon ik me niet concentreren. Een training vraagt veel van je.’
Het doel bij powerliften is om zoveel mogelijk gewicht te tillen terwijl je squat (gehurkt tilt), deadlift (staand vanaf de grond tilt) of bankdrukt (liggend vanaf de borst het gewicht omhoog duwt). Feteris’ records zijn respectievelijk 160, 190 en 102,5 kilo voor de verschillende onderdelen.
‘De squats zijn het moeilijkst’, vindt Feteris. ‘Die zijn het meest technisch en de wedstrijd begint daar meteen mee. Je moet met je heupen tot onder je knieën zakken, bijvoorbeeld. Het gebeurt weleens dat de jury het afkeurt omdat je techniek niet goed is. Dan heb je dus voor niks getraind. Deadliften gaat juist vooral om brute kracht.’
‘Ik train vier keer per week twee uur lang’, vertelt Feteris. ‘Dat is niet veel hoor, de meeste mensen in de sportschool sporten ook zo vaak. En ik neem veel rust tussendoor, omdat ik zwaar train: weinig herhalingen met veel gewicht.’
Leven op kipfilet met rijst en broccoli is onzin, zegt de powerliftster. ‘Alleen nu, vlak voor het WK, eet ik veel eiwitten en geen koolhydraten, want ik moet nog wat gewicht kwijtraken.’ Powerliften werkt met gewichtsklassen:
Feteris behoort tot de junioren onder de 84 kilo. ‘Maar normaal is mijn dieet niet echt gezond. Ik eet ook pizza en hamburgers, al let ik wel op dat ik niet te veel rommel eet, maar gewoon gevarieerd. Mensen denken dat je zo’n extreem dieet moet volgen om iets te kunnen bereiken. Maar als je altijd zo gedisciplineerd moet leven, houd je dat nooit vol.’
Geld verdienen met powerliften zit er niet in, ook niet als ze wereldkampioene zou worden. Feteris had zelfs een crowdfundingsactie gestart om deel te kunnen nemen aan het WK, in het Canadese Calgary. ‘Nederland is niet zo geboeid door het powerliften. Amerikaanse en Russische powerlifters kunnen er wel van leven; die worden gesponsord door hun land of een merk. De Nederlandse Ielja Strik is een grote naam in de powerliftwereld, en zij moet er ook gewoon naast werken.’
Twee bronzen medailles sleepte Feteris binnen in Canada: voor het totaal in haar klassement en voor het onderdeel bankdrukken. ‘Het is boven verwachting goed gegaan. Er zaten allemaal grote namen in het publiek, die ik alleen ken van Instagram. Heel vet dat de sterkste mensen van de wereld dan naar jouw wedstrijd zitten te kijken.’
In september begint ze aan twee masters tegelijkertijd. ‘En in november is het Europees kampioenschap in Litouwen. Daar heb ik me al voor gekwalificeerd.’