Studentenleven
Clubje: 'Wij zijn dol op academisch gamen'
donderdag 4 mei 2017
V.l.n.r. Megalithic, Jaromirr, Caeda, Dr. Random en Ymir. Foto Taco van der Eb

Angus “Dr. Random” Mol (32, al gepromoveerd): ‘We zijn allemaal archeologen. Behalve Vincent, die is alleen gamer. Onze stichting, VALUE, probeert games en wetenschap bij elkaar te brengen.’

Csilla “Caeda” Ariese (29, PhD archeologie): ‘We doen academisch onderzoek, en daarnaast proberen we ook publiek te bereiken.

Mol: ‘En we hebben veel lol.’

Krijn “Megalithic” Boom (31, PhD archeologie): ‘Toen ISIS de tempel in Palmyra vernietigde, hebben we dat gereconstrueerd in Minecraft. We nodigden studenten uit, specialisten. Het was een groot evenement, en binnen twee uur was het klaar.’

Aris “Ymir” Politopoulos (27, PhD archeologie): ‘Was mooi om te zien. We hadden de bouwplannen gemaakt. En vooral de kinderen van de professoren waren hard bezig met bouwen.’

Ariese: ‘Wat interessant is, is dat mensen begonnen de discussiëren. Bouw je de ruïnes na? Of juist hoe het zoals het in de originele tekeningen staat, die lang geleden zijn gemaakt?’

Mol: ‘Je kunt games gebruiken om theorieën te weerleggen over hoe mensen zich zouden hebben gedragen in het verleden. Sommige archeologen hebben het idee dat, lang geleden, het draaide om the survival of the fittest. Maar als je een online setting maakt, waarin er geen regels zijn en het spel draait om overleven, zie je dat mensen toch netwerken bouwen.’

Ariese: ‘We kijken naar games die helemaal niet gemaakt waren om archeologisch te zijn. Zoals World of Warcraft: dat is ook al onderzocht door antropologen, economen, psychologen en biologen. Allemaal onderzoek waarbij je menselijk gedrag in een bepaalde ruimte wil repliceren. Dat kan met computerspellen. Met simulaties moet je programmeren hoe mensen zich gedragen. Maar echte mensen gedragen zich irrationeel, en niet programmeerbaar.’

Politopoulos: ‘Bij steden, zoals de Romeinse havenstad Ostia hebben we bepaalde ideeën hoe mensen zich verplaatsten. Maar we weten het niet zeker. We kunnen die elementen in een game zetten en zo simulaties doen die op geen andere manier mogelijk zijn. In World of Warcraft kan je bijvoorbeeld heel precies zien hoe personages bewegen in de stad. Dat klopt vaak ook niet met hoe het van tevoren was bedacht.’

Vincent “Jaromirr” Vandemeulebroucke (33): ‘Een paar jaar geleden was er een bug, waardoor een virus, dat eigenlijk had moeten uitsterven, andere spelers begon te infecteren en zich door het hele spel verspreidde. Hele steden evacueerden, en er kwamen quarantaines.’

Ariese: ‘Je kan dat soort experimenten niet met echte mensen doen. Het is ook gepubliceerd door virologen. Sommige mensen vluchtten, anderen infecteerden andere spelers juist expres. Het is wel een speelse omgeving, dus je kan het niet een op een vergelijken met de realiteit, maar het leidt wel tot interessante modellen.’

Mol: ‘Mensen denken altijd dat we gewoon willen gamen. We zijn daar inderdaad dol op, maar komen er juist door onze stichting steeds minder aan toe. Het mooie eraan is dat je academisch onderzoek met een ander medium kan doen dan je gewend bent, zoals papier. Of voor archeologen, door in de grond de graven.’

Anoushka Kloosterman