De SGP is in de Tweede Kamer een kleine partij, maar SGP-jongeren is met zo’n 6000 leden de grootste politieke jongerenorganisatie. Hoe kan dat?

‘Dat heeft een aantal redenen. Om te beginnen zijn gereformeerden vanuit het kerkelijk leven al gewend om met jongeren te werken, en hen overal bij te betrekken. Daarnaast willen velen van hen hun christelijke identiteit uitwerken in hun leven, dus ook in hun politieke leven. Daarbij zijn we ons ervan bewust dat we een minderheid zijn in Nederland, en dat we ons dus moeten verenigen als we die identiteit willen uitdragen.’

Is daar wel oor voor? De Nederlandse Geloofsbelijdenis stelt dat de overheid er is opdat ‘de ongebondenheid der mensen bedwongen worde.’ Daar zit de rest van Nederland niet op te wachten.

‘Dat valt te bezien. Kijk bijvoorbeeld naar de SGP-actie over huwelijkstrouw, tegen vreemdga-sites als Second Love. Wij kregen toen vanuit allerlei hoeken steun. Je zou kunnen zeggen dat vreemdgaan een privé-aangelegenheid is, maar we kregen ook bijval van de liberale partijen.’

Liberalen vinden ook dat je je partner niet moet kwetsen. Maar ze vinden het niet de taak van de overheid om dit soort sites te verbieden.

‘Dat hoeft de overheid ook niet per se te doen. Ze kan wel waarschuwingen afdwingen, zoals je ook financiële bijsluiters hebt bij leningen.’

Wat wél een taak van de overheid is: discriminatie tegengaan. De SGP staat bij de buitenwacht vooral bekend als de partij die vrouwen van de kieslijsten weerde.

‘Er was binnen de jongeren wat weerzin tegen het feit dat ons van buitenaf iets werd opgelegd, terwijl de verandering al wel was ingezet vanuit de partij. Voor ons is het geen discussie meer dat vrouwen allerlei functies bekleden binnen SGP-jongeren.’

Zou je zelf een vrouw voordragen als je opvolger?

‘Dat sluit ik zeker niet uit. Mijn positie heeft overigens ook gewoon open gestaan voor vrouwen.’

We lopen even wat andere hete hangijzers langs. Oekraïne?

‘De SGP had geen standpunt over het referendum, de jongeren wel. Wij adviseerden om voor te stemmen, omdat er met de inhoud van dat verdrag niet zoveel mis was.’

Israël?

‘Wij staan zij aan zij met Israël. Het is een lichtbaken van democratie en recht in het Midden-Oosten.’

Vaccinaties?

‘Zijn alleen in bepaalde gebieden nog een issue. Merkwaardig, overigens, dat juist de liberale partijen op dit punt voor overheidsdwang pleiten.’

Homoseksualiteit?

‘Moeilijke materie. We begrijpen dat mensen homoseksuele gevoelens hebben, en kunnen ons de worsteling voorstellen, omdat seksuele voorkeur voor het andere geslacht mainstream is. Met de openstelling van het huwelijk voor homo’s zijn we het echter nog steeds niet eens. Het huwelijk zien wij als voorbehouden aan man en vrouw, omdat dat de leefregels zijn die de Schepper ons heeft meegegeven, en kinderen moeten hun ouders in een natuurlijke rolverdeling zien.’

Toch is het reformatorisch volksdeel in beweging, begrijp ik?

‘Er is meer openheid. We snappen dat het principiële geluid niet meer zo goed begrepen wordt, dat we moeten schakelen naar een geluid dat begrijpelijk is voor mensen die nog nooit een Bijbel open hebben gedaan. We komen niet alleen met een argument vanuit het geloof, maar ook met argumenten die breder aansluiten. Dat door abortus de kans op psychische problemen bij de moeder groter wordt, bijvoorbeeld. Euthanasie bij mensen die hun leven als voltooid zien, heeft ook te maken met vereenzaming en de rol van ouderen in de maatschappij. Je kan als overheid niet met de ene hand aan suïcidepreventie doen, en met de andere hand tegemoet komen aan zo’n doodswens.’

Maar valt er wel echt te praten? Politiek is compromissen sluiten, koehandel, pingelen. Het geloof is rotsvaste zekerheid. Jullie interpretatie van de Bijbel geeft geen wisselgeld.

‘De Bijbel is echter ook geen politiek handboek waarin staat “Gij zult den pensioenleeftijd op 67 jaren zetten.” Onder Rutte-I kon de SGP op materiële zaken overeenkomsten bereiken, om zo op immateriële zaken iets binnen te halen. (VVD-standpunten over koopzondagen en bijzonder onderwijs verdwenen bijvoorbeeld van tafel, red.)’

Leiden is van oudsher een liberaal bolwerk. Lopen de politieke discussies bij politicologie hoog op?

‘Dat valt wel mee. Omdat we politicologie studeren zet iedereen sterk in op de inhoud, dat maakt de discussies vooral heel leuk. In de wandelgangen probeerde ik wel eens een discussie aan te gaan met een jongen die PVV stemt, maar dat werd beperkt tot “Hou je bek”. Dat vond ik niet zo wetenschappelijk klinken.’