‘Oh, helemaal vergeten dat je zou bellen’, zegt Ronald Snijders (43) als hij de telefoon opneemt. ‘Mijn dochter zit ziek thuis. Ik zit samen met haar tv te kijken en een broodje te eten. Dus ik praat soms met een volle mond.’
Je nieuwe show heet Groot Succes 2. Maar er was helemaal geen
eerste deel…
‘Klopt, maar ik dacht: Als je het Groot Succes noemt, blaas je wel heel hoog van de toren en worden de verwachtingen erg hooggespannen. Dus ik begin rustig met het vervolg, en misschien komt dan later nog het origineel. Nu heb je toch het idee dat het ook echt een groot succes wordt. Maar ja, als de voedsel- en warenautoriteit erachter komt, dan wordt de show misschien wel uit de handel genomen.’ (maakt eetgeluiden)
Wat eet je eigenlijk?
‘Een classic uit mijn jeugd, maar dan een geüpdatete versie. Het zijn boterhammen met pizzasaus, kaas, tomaatjes en paprikapoeder uit de oven. Moet je ook eens maken. Aanrader.’
Maar de show dus: wat kunnen we ervan verwachten?
‘Het is een vrolijk programma over hoe je begint met het maken van een programma. Het wordt een bonte aaneenschakeling van absurdistische teksten, taalgrappen en filmprojecties, ik zing liedjes en er komen nieuwe woorden langs. Ik zie mezelf als grappenmaker waarin ik taal gebruik als instrument. Ik heb niet de neiging iets over de wereld te zeggen. Dat doen anderen al.’
Noem eens een voorbeeld van zo’n nieuw woord?
‘Een mugneet, bijvoorbeeld. Dat is een persoon die, als er meerdere mensen in een ruimte slapen, als enige door een mug wordt geprikt.’
Hoe kom je op al die taalvondsten?
‘Ik heb de neiging woorden vanuit de dubbele betekenis te interpreteren, want vaak betekenen woorden verschillende dingen. Maar het kan ook voortkomen uit dat je verkeerd verstaat wat andere mensen zeggen. Of je haalt een letter uit een woord, dan kan het meteen iets heel anders betekenen. Het gaat om het absurdisme; dat wat niet met elkaar te verenigen is, levert humor op. Neem het woord “dadelpijn”. Dat is de pijn die je voelt als je de hele tijd een dadel in je oog duwt. Het scheelt maar één letter met ‘zadelpijn’. Ik rek liever de werkelijkheid op dan de taal. Taal is geen doel op zich, het is een middel.’
Doe je ook nog andere dingen?
‘In de show zit ook het onderdeel simultaandansen. Dat is dat je met iemand anders probeert precies dezelfde danspasjes uit te voeren. Ik ga dat in mijn eentje proberen.’
Dilemma: voortaan alleen nog maar shows maken zonder woordgrappen, of zo veel woordgrappen maken als je wilt maar niet meer op het podium staan.
Lange stilte. Dan: ‘Wow. Jeetje. Dat zijn twee scenario’s waar ik niks mee kan. Ik kan in mijn shows bijna niet ontkomen aan taal. Maar misschien is dat eerste eigenlijk nog wel een aardig idee, om mezelf eens op het verkeerde been te zetten.’
Ronald Snijders, Groot Succes 2.
Diligentia, Den Haag.
zaterdag 16 februari 20.15 uur.
Vanaf €17,50