Eind jaren tachtig beginnen metalbands een hevig vervormd, hoogtonig gitaargeluid en heftige blastbeats te koppelen aan onaards gekrijs. De muzikanten zijn geschminkt met zogeheten corpse paint en zien eruit alsof ze net uit het graf zijn verrezen. De black metal is geboren.
Het vrijwel altijd regenachtige stadje Bergen wordt het epicentrum van het nieuwe geluid. Bands als Darkthrone, Mayhem en Burzum duwen de muziek een steeds extremere kant op.
Teksten gaan niet alleen over dood en verderf, er is ook een grote belangstelling voor paganisme en verzet tegen het christendom. De nieuwe stroming waaiert uit over de wereld en ook in Nederland ontstaat een scene.
De Limburgse symfonische blackmetalband Carach Angren - de naam betekent ‘ijzeren kaak’ en komt uit het werk van Tolkien - geeft sinds 2003 haar eigen draai aan het kille kale geluid en voegt synths, viool en koorgezang toe aan de snelle riffs en beukende drums. Zaterdag spelen ze in LVC, op het metalfestival Doomsday Celebration.
Wat is de rode draad in Where the Corpses Sink Forever (2012), jullie meest recente plaat?
Zanger en gitarist Dennis ‘Seregor’ Droomers: ‘We hebben iets met spookverhalen. Onze vorige plaat had als thema de legende van De Vliegende Hollander. Nu wilden we spookverhalen met oorlog combineren, maar er bleken eigenlijk weinig verhalen over geesten en oorlog te bestaan. Die hebben we dan maar zelf verzonnen. En daar zijn we trots op.
‘De plaat begint met een soldaat die de opdracht krijgt om zeven gevangen te executeren. Hij schiet ze dood, maar dan begint zijn ellende pas echt. Elk van de gedode personen vertegenwoordigt een oorlogsverhaal en hun ellende vreet aan zijn ziel. Dus in de volgende zeven nummers op de cd komen verschillende oorlogen voorbij. De beul wordt geconfronteerd met de allerlei mogelijke gruwelen die je tijdens een oorlog kunt meemaken.’
De Noorse black metal heeft een uitgebeende sound van bordkartonnen drums en slecht opgenomen gitaren. Dat deden bands om zo de juiste kille dode sfeer te krijgen. Waarom kiezen jullie voor een voller geluid?
‘Ik vind die zogeheten true black metal sound ook wel erg gaaf. Maar er gaat zoveel verloren als je zo platen produceert. Heel veel vette thrashriffs komen dan niet uit de verf. Dat is zonde. Die lo-fi sound hoor je trouwens vooral begin jaren negentig. Nieuwe platen van de Noorse groepen klinken veel voller.
‘Daarnaast vinden wij het mooi om toetsen, strijkers en koren toe te voegen. Dat vereist een goede productie. Onze toetsenist Ardek (Clemens Wijers, red.), die het grootste deel van de muziek componeert, schrijft waanzinnig goede arrangementen. Die moet je wel kunnen horen.’
Een aantal bepalende figuren in de Noorse scene staken begin jaren negentig als verzet tegen het christendom een aantal kerken in de fik. Wat vind je daarvan?
‘Het is niet mis, wat daar gebeurde. Ik heb daar laatst nog een documentaire over gezien. Wij doen uiteraard niet aan brandstichting. Dat soort dingen, daar staan we niet achter.
‘We zijn wel deel van de scene. Bands als Mayhem, met de blastbeats, riffs en corpse paint zijn bepalend voor de muziek en de stroming, net als het afzetten tegen de christelijke Noorse cultuur.
‘Toen ik via de hardrock en metal terecht kwam bij de black metal, vond ik de muziek te gek. Het was helemaal mijn ding. Ook het gevaarlijke imago van die bands, vond ik gaaf. Ik vind die scherpe kant nog steeds interessant. Voor mij is black metal vrijheid. Iets maken van het leven. Ik kan gewoon op het podium staan en optreden. Daar word ik blij van.
‘Maar wij hebben geen antireligieuze agenda. Er kan in een nummer best iets godslasterlijks langskomen. Maar dat moet je in context zien van bijvoorbeeld een horrorverhaal. We schrijven niet speciaal iets waarin we het geloof aanpakken.’
Gorgoroth kwam in 2004 de problemen in Polen omdat er op het podium schapenkoppen op spiesen stonden. Hoe ziet jullie stageshow eruit?
‘Ha. Ja, dat was een mooi verhaal. Dat soort dingen doen we niet. We hebben ook geen vuurspuwers en zo. Wat wij dan weer wel hebben is een geweldige violist die met ons mee op toer gaat. We hebben een iets andere aanpak dan de meeste black metal bands.’
Baal je van dit soort incidenten?
‘Nee. Juist niet. Het is alleen maar mooi dat de black metal een bepaalde reputatie heeft. Het hoort erbij, een beetje provoceren.’
Doomsday Celebration (met o.a. Carach Angren, Vanderbuyst, Herder, Bliksem, e.a.)
LVC 15 en 16 maart, combiticket €20 (vrij €10, za € 15)