‘Welkom in het scriptorium. Hier gaan we straks monnik en nonnetje spelen’, zegt Astrid Huitker van museum Meermanno in Den Haag. De leden van culturele vereniging Prometheus trekken giechelend hun truien uit en helpen elkaar bij het aantrekken van de monnikspijen. ‘Jij bent hier voor gemaakt, het staat je echt goed’, zegt iemand. ‘Bring out your dead!’ grapt een ander.
Zestien Promethanen gaven zich op voor de workshop gotische kalligrafie in monnikspij. ‘Het thema van ons lustrumjaar is Mouseion, de Tempel der Muzen’, legt studente culturele antropologie Myrte Hoekstra (23) uit. ‘De bekendste was in Alexandrië, waar zich ook de belangrijkste bibliotheek van de Oudheid bevond. Zo kwamen we bij Meermanno, dat bekend staat als het ‘Huis van het Boek’.’
De Promethanen nemen plaats op de houten krukjes terwijl medewerker Sander Braun de ganzenveren uitdeelt. De studenten wordt gevraagd in stilte te werken, maar even later klinkt er vroom kloostergezang uit de boxen.
De cultuurliefhebbers beginnen met een oefenvelletje, waarop ze lijntjes en kruisjes moeten tekenen. Tien minuten later staan sommige velletjes vol nette kruisjes, terwijl anderen vol vlekken zitten. Emma van Dissel (21) begint net aan haar derde ganzenveer. ‘Met die andere veren lukte het echt niet. Naast vlekken staan er een paar mooie golfjes op mijn blaadje, maar die heeft die meneer gemaakt’, zegt ze beteuterd, terwijl ze met haar hoofd in de richting van Braun knikt. Haar handen zitten vol inktvlekken. ‘Geeft niets’, zegt Braun. ‘Vlekken helpen ons om niet in de zonde van de ijdelheid te vervallen.’ Kevin de Kuyper (25) krijgt, als enige linkshandige van de groep, te horen door de duivel bezeten te zijn.
Lieke Smits (23) wordt aangewezen als het talentje van de monnikenklas. Op haar blaadje prijken sierlijke letters. ‘Maar ik ben hier al eens eerder geweest’, zegt de studente kunstgeschiedenis. In het kader van haar studie specialiseerde ze zich al in middeleeuwse paleografie, dus mooie handschriften zijn haar niet vreemd. Het is opvallend dat veel van de aanwezigen geschiedenis, theologie, filosofie of klassieke talen studeren.
De leden van Prometheus voelen zich thuis in het Huis van het Boek. De meesten gebruiken de kamer bij hun ouders als opslagplaats voor hun grote verzameling boeken. De voorliefde voor boeken is ook terug te vinden in de namen van de gilden. ‘Gilden zijn geen disputen, maar een soort gemeenschappelijke interessegroepjes’, legt student filosofie Jeroen Bouterse (24) uit. ‘We hebben het “moeilijke boeken-gilde” en het “gilde der speculatieve fictie”. Maar we doen meer dan boeken lezen, hoor. Zo hebben we filmgilden en spelletjesgilden, en bijvoorbeeld het IKEA-gilde voor mensen die graag naar IKEA gaan, het roze-gilde voor mensen die van de kleur roze houden en het theegilde voor theekenners die griezelen bij Pickwick-zakjes.’
Braun is ook in zijn nopjes met de leergierige studenten. ‘Normaal krijg ik alleen maar kinderen van de middelbare school of lager.’ Hij besluit spontaan een gratis rondleiding te geven. Terwijl de groep hem naar beneden volgt klinken de eerste vragen al. ‘Wat doen jullie hier tegen zilvervisjes?’