Sander Teuchies (25, net afgestudeerd archeoloog. links op de foto): ‘Het genootschap is ontstaan naar aanleiding van een buitenlandreis van Prometheus naar Edinburgh. Als voorbereiding dronk ik wekelijks whisky met twee andere jongens. Dat vonden we zo’n succes dat we met zijn drieën een gilde hebben opgericht. Dat is nu anderhalf jaar geleden. We hebben tien leden, en dat vinden we ook wel genoeg. We zitten vol.’

Oliver Lenz (26, master wiskunde en taalwetenschappen, midden): ‘We hebben zelfs al mensen afgewezen.’

Sander: ‘Elke twee maanden komen we samen. Dan nemen er twee of drie mensen een speciale fles whisky mee. Het gaat om ruiken, proeven en praten.’

Oliver: ‘Samen proberen we een gevoel te ontwikkelen.’

Tom Zwanenburg (20, derdejaars klassieke talen, rechts):  ‘We gaan er heel serieus mee om.’

Sander: ‘Uitspraken als “nat lentebos” en “chemische appel” zijn al gedaan. Als je lid wilt worden, moeten we dat eerst bespreken met de praesides (de drie voorzitters, red.). We bekijken vooral of je een gezellig persoon bent. Voordat je daadwerkelijk lid bent, moet je een glas heel slechte whisky drinken. Vanaf dat moment  kan het alleen maar beter worden. Op de eerste avond moet je een fles goede whisky meenemen.’

Sander: ‘Er zijn ook twee vrouwen lid. Dat zijn dan ook wel vrouwen met een sterke mening.’

Tom: ‘Whisky wordt door vrouwen minder gewaardeerd. ’

Oliver: ‘Die houden meer van zoete drankjes. Whisky is nu niet bepaald zoet te noemen.’

Tom: ‘Elk glas whisky is eigenlijk een kunstvorm. Er is heel veel variatie in smaak.’

Sander: ‘De leeftijd van een whisky kan al heel veel uitmaken. Whisky drinken is echt een ervaring. Het is daarom niet onze bedoeling om dronken te worden.’

Tom: ‘Dat is ook zonde van een fles van 50 euro.’

Oliver: ‘Bovendien: hoe meer aangeschoten je bent, hoe minder je proeft.’

Tom: ‘We zijn wel een beetje whiskysnobs.’

Sander: ‘Als reactie op onze wachtlijst hebben andere mensen een tweede whiskygilde opgericht.  Echt haat en nijd is er niet, ik ben ook lid van dat gilde. Maar wij zijn meer onderbouwd in onze kennis. We zijn iets elitairder.’

Tom: ‘Bij dat gilde gaat het meer om de gezelligheid. Bij ons gaat het echt om de whisky. We proberen er kennis uit te halen en zien als een culturele ervaring.’

Sander: ‘We hebben dan ook weinig wilde verhalen, we drinken gemiddeld twee tot vijf glazen per avond. We zijn nog wel van plan om een fles te kopen die ouder is dan ons oudste lid. Dat is een whisky van bijna dertig jaar oud. Die kost wel een paar honderd euro. Nu veel van onze leden bijna zijn afgestudeerd, willen we ook na onze studententijd verder gaan met het genootschap.’

Tom: ‘Dan hebben we ook een salaris, dus kunnen we duurdere whisky’s kopen.’