Huis: Huize den Roze Panter
Kamer: 12 m2
Huur: €290
Huisgenoten: 17
Waarom hangen er zoveel landkaarten aan de muur?
‘Het zijn allemaal plekken waar ik ben geweest. Ik heb sinds de middelbare school een grote interesse in aardrijkskunde en dat uit ik door te reizen. Van elke plek verzamel ik iets.
‘Vooral het esthetische vind ik mooi: de meeste kaarten zijn uit atlassen gescheurd. Als je ergens bent, heb je geen goed overzicht van die plek. Met een landkaart kun je ultiem uitzoomen, waardoor je je ook klein voelt. Ik vind het bijzonder hoe landen met natuurlijke grenzen in elkaar steken.
‘Alleen is mijn muur nu vol. In de hoek liggen nog kaarten waarvoor ik geen ruimte meer heb.’
Ben je nu ook goed in kaartlezen?
‘Ik raak niet snel verdwaald. Als ik naar een stad ga, kijk ik altijd twee keer naar Google Maps. Dan heb ik oriëntatiepunten en weet ik welke bezienswaardigheden er zijn. Maar ik loop niet als een ultieme toerist met een grote kaart door de stad.’
Welke kaarten zijn het meest speciaal?
‘IJsland en Athene hadden mij omvergeblazen. In Athene had ik vooraf erg het beeld dat het een vervallen stad was, maar toen ik eenmaal op de Akropolis stond dacht ik: wow! In IJsland is de natuur echt bizar. Aan de zuidkust heb je aan de ene kant een plat “Nederlands” landschap. De andere kant bestaat uit kliffen en vulkanisme. Doordat de grootte van de natuur zo indrukwekkend is, voel je je kwetsbaar.’
Waarom ben je alleen op plekken in Europa geweest?
‘Ik ben een beetje whitewashed. Ik was altijd meer geïnteresseerd in de geschiedenis van Europa. Ook spreek ik vijf Europese talen: Frans, Duits, Italiaans en natuurlijk Engels en Nederlands. Mijn kennis over de wereld reikt niet verder dan de Kaukasus. Daarbuiten weet ik vrijwel niks.’
‘Ik noem mezelf ook wel een kokosnoot. Ik ben Filipijns qua uiterlijk, maar van binnen voel ik me heel erg wit. Ik ben maar één keer buiten Europa geweest: ik ben geadopteerd uit de Filipijnen en ik ben toen met mijn ouders daarheen gegaan. De natuur is daar prachtig, maar de steden zijn intens en arm. De kansen die ik hier heb, zoals studeren, heb ik waarschijnlijk niet op de Filipijnen. Dus ik ben blij dat ik in Nederland mag opgroeien.
‘Ik vind het interessant om de politieke filosofie op mezelf toe te passen. Op mijn paspoort staat dat ik in Manilla ben geboren, maar ik voel mij op geen enkele manier Filipijns. Ik heb veel vrienden die ook geadopteerd zijn, die wel affiniteit met de Filipijnen hebben. Dat heb ik totaal niet, ik voel mij hier thuis.’