Wat zijn de leukste momenten bij Bootjes en Broodjes?
‘Een drukke zaterdag in de zomer, 35 graden, afgeladen druk, overal vol, dat is de uitdaging. Dan voel je je een mannetje op het water. Een rondvaartboot heeft altijd voorrang, dat is te zien aan de gele boei voorop. Maar er zijn er maar weinig die dat weten. Als mensen veel gedronken hebben en met de boot in een file liggen op de Nieuwe Rijn, en jij gooit je boot er gewoon voor omdat je daar recht op hebt, dan worden ze wel kwaad.’

En dan?
‘Ik heb wel eens gehad dat mensen gaan schreeuwen: “Arrogante lul!” Maar er zitten toeristen aan boord, dus vaak laat ik het gewoon gaan.’

Best lastig.
‘De moeilijkheid zit hem vooral in het feit dat je moet praten en varen. De feedback van de toeristen, dat je enthousiast kan vertellen en goed varen tegelijkertijd, is dan ook het leukst.

‘Het mooist zijn mensen uit de provincie. Die hebben van nature al een joligere inslag. Zij komen vaak vlak bij je zitten en stellen veel vragen over het studentenleven bijvoorbeeld. Dat vind ik ook mooi om te vertellen.

‘Rondvaarten zijn leuker dan privétours. Dan sta je in het middelpunt van de belangstelling. Jij bent de baas, jij vaart rond en jij vertelt alles. De mensen zijn altijd aardig en geïnteresseerd in het verhaal van de stad.’

Wat vertel je zoal?
‘Over het standbeeld van Van de Werff bijvoorbeeld: zijn hoofd is wel nagemaakt naar hem, maar alles daaronder is tweedehands van een oude Duitse officier geweest. Ze hebben gewoon zijn hoofd erop gezet. Het is relatief ook veel kleiner dan zijn lichaam.

‘Of over de dakpannen. Je hebt in Leiden zwarte en rode. De rode waren vroeger vijf keer zo goedkoop als de zwarte. Wie dus rijk was, maakte het hele dak zwart. Maar wie rijk wilde lijken, maakte alleen de voorkant zwarte, en de zijkant rood, zodat het vanaf de straat niet zichtbaar was. Zo kun je zien waar welk soort mensen woonden.’

Jullie zijn niet het enige Leidse rondvaartbedrijf.
‘Het is stevige concurrentie met de andere rederijen. Medewerkers van de concurrent kunnen agressief zijn, maar daar leer je mee omgaan. Tijdens pandemie was het zo hevig dat concurrenten regelmatig naar onze boot schreeuwden als ze vonden dat er te veel mensen op zaten: “Bij jullie is er zeker geen corona?!” De toeristen lachen dan gelukkig, maar het was niet jolig bedoeld.’

Blijf je varen als je hier ooit stopt?
‘Ik heb vroeger een klein rubberen motorbootje gehad. Dat vond ik echt het einde. Ik zou later graag een sloep willen. Ik heb afgelopen jaar ruim 1200 kilometer door de grachten gevaren, heb ik laatst berekend. Het zou zonde zijn om die ervaring weg te gooien.’