Als voorzitter van Lijst Vooruitstrevende Studenten (LVS) kon ik een lachje niet onderdrukken toen ik las hoe columnist Omar Ghaly op geestige wijze het bestaan van studentmedezeggenschapspartijen aan diggelen probeerde te slaan (‘Ik beloof u: ik ga mij keihard inzetten voor mezelf’, Mare 24, 7 april).
De universitaire medezeggenschap werd beschreven als een beerput van illusie en pretentie. Mijn ouders voedden mij op met de gedachte dat je iemand niet uitlacht als diegene iets niet goed begrijpt, maar dat je het dan iemand uitlegt. Bij dezen.
Volgens Ghaly zou de medezeggenschap bestaan uit ‘faculteitsprominenten en vage kennissen’ en worden studenten gelokt met ‘mooie beloftes over vooruitstrevendheid’. Bovendien presenteerde hij de nieuwe, door hem opgerichte eenmanspartij: BVO, ofwel Belang Van Omar. Over de afkorting was duidelijk nagedacht, gezien de alcoholische connotatie die elke student ogenblikkelijk zal oppikken. Bij verkiezing zou, jazeker, zijn eigenbelang vooropstaan. Om het beleid der BVO, vooralsnog gebaseerd op fastfood en voetbal (uiteraard onmisbaar voor iedere zichzelf respecterende student), kunnen we ook absoluut niet heen. Een geduchte concurrent.
Dit schaamteloze charmeoffensief is echter voornamelijk gebaseerd op vooroordelen en onwetendheid. Mijn partij, LVS, presteert al jaren uitstekend in de ‘beerput’ die universitaire medezeggenschap heet. Ondanks velerlei tegenslagen is LVS inmiddels op vele faculteiten toonaangevend. Generaties enthousiaste en minstens even ambitieuze studenten legden het fundament voor een stabiele partij, die op inhoud, zonder eigenbelang, het verschil probeert te maken, met als doel van deze universiteit een mooiere plek te maken.
LVS is een partij met een Commissie Beleid, die ieder jaar een partijprogramma met speerpunten voor iedere faculteit produceert, die vervolgens worden uitgedragen door de verkozen raadsleden. Een partij met denktanks over afwisselende thema’s. Een partij die raadsleden niet rücksichtlos de raden in slingert, maar hen tijdens hun raadsjaar uitvoerig volgt, begeleidt en evalueert.
Het is een partij die banden onderhoudt met o.a. het diversiteits- en inclusie-orgaan van de universiteit, duurzaamheidsorganisaties en landelijke studentenorganisaties als de LSV b en het ISO. Een partij waarvan leden en oud-leden in gemeenteraden zitten. Een partij die een klankbordfunctie heeft voor studenten, een discussieplatform biedt en, als klap op de vuurpijl, een gezellige vereniging vormt! In de afgelopen twee jaar is ons ledental verviervoudigd en dat is niet voor niets. Wij bieden een alternatief voor de standaard studentenvereniging. Wij zijn trots op wat we doen!
Dit weet de heer Ghaly allemaal niet, hoewel hij meermaals door LVS is benaderd om daadwerkelijk over beleid te gaan meedenken en een inhoudelijke bijdrage te leveren. In plaats daarvan besluit hij een eenmanspartij op te richten, terwijl samenwerking juist de hoeksteen van de medezeggenschap is!
Ik ben echter de moeilijkste niet. Hoewel de heer Ghaly ons heeft afgewezen, wil ik hem nogmaals van harte uitnodigen een kijkje bij ons te nemen. Iedere LVS’er zou graag met hem in gesprek gaan. Onze raadsleden regelen zaken waarvan hij amper weet heeft: toegankelijkheid van gebouwen voor studenten met een functiebeperking, extratijdregelingen, openingstijden van gebouwen, duurzaamheidszaken, de faciliteiten voor internationale studenten, maar ook de universitaire voedselvoorziening (wat de heer Ghaly zeker zal bekoren).
Toegegeven, de medezeggenschap in Leiden is niet perfect. De verkiezingsopkomst is laag en goede mensen vinden blijkt lastig. Daarom deze oproep aan alle studenten: verdiep je in medezeggenschap, denk mee, oefen invloed uit op het universiteitsbeleid! Voor een enthousiaste student met een geestdrift om het juiste te doen is bij LVS altijd plaats! Wees welkom!
Mijnheer Ghaly, mijn ouders kunnen rustig slapen. Ik heb u uitgelegd hoe het wel zit.
Björn de Ruiter is voorzitter van Lijst Vooruitstrevende Studenten (LVS)