De universiteitsraad besprak maandag een notitie van het college van bestuur over de maatregelen die zijn genomen naar aanleiding van de personeelsmonitor van 2018. Twee zaken die de raad en het college heel belangrijk vinden zijn het terugdringen van de veel te hoge werkdruk en het verbeteren van de sociale veiligheid.

Toen bleek dat het wat betreft sociale veiligheid bij het Instituut Pedagogische Wetenschappen in 2016 en bij het Leiden Institute for Area Studies in 2017 helemaal fout was gegaan, wilde de raad graag een ombudsman voor het personeel. Die zou dan op eigen houtje onderzoek kunnen doen naar mogelijke misstanden. Het college wil echter vasthouden aan het netwerk van vertrouwenspersonen. Dit leidde tot een patstelling.

Tijdens een commissievergadering van de faculteitsraad liet Annemarie Duijnstee, hoofd van de universitaire HRM-afdeling, weten dat er mogelijk een onderzoeksfunctie binnen het bouwwerk voor sociale veiligheid wordt toegevoegd.

Marat Markert van personeelspartij FNV Overheid zag dat als een toezegging: ‘Ik begrijp dat er een onderzoeksfunctie komt, daar zijn we zeker blij mee. Dat kan dus ook een ombudsfunctionaris zijn?’

Volgens universiteitsraadsvoorzitter Charlotte de Roon ligt dat toch wat anders. ‘Zo vervelend als ik ben, ga ik dit meteen nuanceren. Dat een ambtenaar iets zegt in een commissievergadering, is geen toezegging. Dat is voorbehouden aan een lid van het college van bestuur. Ook als de opmerking op papier is gezet, kun je het niet voor de neus van het college leggen en zeggen: “Dit is een toezegging.”’

Markert: ‘Dan zullen we bij de overlegvergadering met het college laten weten dat een onderzoeksfunctie een stap in de goede richting zou zijn.’

Er loopt op dit moment een pilot met ombudspersonen aan de Erasmus Universiteit, de TU’s Twente en Delft en de Universiteit Maastricht. Het college wil de resultaten daarvan afwachten en dan pas een besluit nemen over een ombudsman.

De raad sprak ook over de werkdrukproblematiek. ‘Als ik de plannen van het college lees dan gaat het vaak over zaken als niet door de werkgever gestoord worden in weekenden, of wat minder formulieren invullen’, zei Marishka Neekilappillai van promovendipartij PhDoc. ‘Maar we hebben nooit het eerlijke gesprek over of er eigenlijk wel genoeg tijd is om onderzoek te doen als je onderwijs moet geven. Daar hebben we het niet over, omdat we weten dat we in ons model overbelast worden. Maar juist hierover moeten we in gesprek met het college van bestuur.’