Een gezondheidspartij. In een van de gezondste landen ter wereld, met een van de beste zorgstelsels.
‘Als je Nederland vergelijkt met Bangladesh, mag je ons gezegend noemen. Wij hebben echter wel onze eigen problemen. Ons zorgstelsel heeft een verdienmodel op de patiënt, waarbij artsen als het ware gestimuleerd worden om iemand ziek te houden. Er is een fragmentatie van diagnose-behandel-combinaties die vergoed kunnen worden, maar daarin zie ik de patiënt, de mens, niet terug. Daarnaast zijn we ongelofelijk veel geld kwijt aan management, bureaucratie en georganiseerd wantrouwen. Dat is slecht voor de patiënten, en het is slecht voor de zorgverleners die dan ook massaal weglopen. En er moet meer aandacht komen voor preventie en de rol van grote bedrijven.’

Grote bedrijven?
‘Als je praat over obesitas bij kinderen, moet je niet ook met Unilever en Coca-Cola aan tafel zitten. Hun belangen staan haaks op die van de kinderen. Da’s ons voordeel als artsen: wij hoeven geen mooie banen bij multinationals veilig te stellen tijdens het politieke werk.’

Die geluiden zijn nu ook al in de Tweede Kamer te horen, toch? Er is alleen geen meerderheid voor.
‘Niets ten nadele van de huidige Kamerleden, maar zij missen de klinische ervaring die wij wel hebben. Wij weten welke veranderingen er nodig zijn, en hoe je dat kunt concretiseren.’

Niet alle politiek draait om gezondheid. Hoe gaan jullie op de andere dossiers stemmen?
‘Ons vertrekpunt is de gezonde samenleving. Dat is breder dan alleen de medische zorg, je moet dan ook naar onderwijs kijken, bijvoorbeeld. In de loop van volgend jaar komt ons partijprogramma, en over een aantal onderwerpen zullen we elkaar goed in de ogen moeten kijken. Maar wat we over de IS-kinderen vinden, daar kan ik nu nog geen uitspraak over doen.’

We kennen u van radio en tv, en uw column in de Volkskrant. Mede-oprichter en longarts Wanda de Kanter haalt als anti-rookactiviste regelmatig de media. Het ontbreekt jullie toch niet aan een podium?
‘Toch blijkt dat allemaal niet voldoende om de zaken te veranderen die nodig veranderd moeten worden. Wij hopen met meer macht meer te kunnen bewerkstelligen. Als we het niet doen, hebben we sowieso gefaald naar onze patiënten.’

Hoeveel meer macht heb je dan, als Kamerlid?
‘Je bent betrokken bij wetgeving, en je controleert de regering. Het mooiste zou natuurlijk zijn als we in de regering komen, en de minister van Volksgezondheid kunnen leveren.’

U bent beschikbaar?
‘Wie A zegt, moet ook B zeggen. Maar ook onze kandidatenlijst verschijnt in de loop van volgend jaar.’