Ik heb dit jaar in Egypte overwinterd om het constante gejammer en gemekker over de feestdagen te ontvluchten. Naast Kerst en Nieuwjaar heb ik daardoor ook Blue Monday moeten overslaan. Voor de mensen die niet bekend zijn met het concept: Blue Monday is de meest neerslachtige dag van het jaar. Het zou gebaseerd zijn op een formule die een aantal factoren meetelt. Onder andere: het weer, geld, hoe lang geleden Kerst was en hoe goed het gaat met je voornemens.
Kritiek op de formule is niet mals. Blue Monday is pseudo-wetenschappelijk, en net als iedere bijzondere dag op onze kalender vooral een excuus om nog een zwieper te geven aan de omzet van iedere ondernemer en zijn dode moeder. Semi-bekend twitteraar en het Groningse antwoord op Ionica Smeets, statisticus Casper Albers, omschreef het treffend: ‘Net zo onzinnig als een formule als “drie keer woensdag gedeeld door andijvie”.’
Ik probeerde het aan mijn neef in Egypte uit te leggen. Hij constateerde tevreden dat als dit de meest depressieve dag van het jaar was, hij wel een uiterst gelukkig mens moest zijn. Hij had een week vakantie van zijn dienstplicht, de lucht was blauw, het regende niet en goede voornemens had hij niet omdat niemand in Egypte goede voornemens maakt. Al met al was het leven dus goed.
In Nederland hebben wij die luxe helaas niet. Goede voornemens zijn precaire dingen, een zuchtje wind en ze vallen om. Dan moeten we een jaar lang wachten om te kijken of we volgend jaar wel de discipline kunnen opbrengen om ons leven eens drastisch om te gooien.
Spoiler alert: het jaar daarop valt het allemaal ook weer vies tegen. Op naar 2025 maar.
Zaniken over goede voornemens is inmiddels ook een nationale sport geworden. Zo klaag je over de nieuwe gezichten in de sportschool waar je zelf ook niet vaker dan twee keer per maand heen gaat. Je beziet je vrienden die drie dagen gestopt waren met roken met medelijden. Ze vertellen je nog wel dat ze in ieder geval willen minderen maar jullie weten allebei dat dat ook niet lukt.
Het is ook niet makkelijk om je te houden aan goede voornemens. Als het makkelijk was, was je er wel eerder aan begonnen. Daarbij werkt het universum je soms gewoon tegen. Laatst was ik aan het eten met een goede vriendin die meedeed aan Dry January. Voor de mensen die niet bekend zijn met het concept: Dry January is een soort ramadan-lite voor niet-moslims.
Ze bestelde netjes een 0,0 IPA en kreeg van de bediening toch de alcoholische versie. Ze had het pas door na de eerste slok en als je eenmaal iets begint, moet je het ook afmaken. Sorry, universe says no. De fles kon open en Dry January voor die dag uit het raam.
Als mijn neef eens zou weten hoe makkelijk hij het heeft met zijn leven zonder voornemens, zou hij iedere maand fluitend naar zijn dienstplicht vertrekken.
Omar Ghaly is student Egyptologie