In ziekenhuizen worden veel antibiotica gebruikt, en dus ligt het gevaar van speciaal aangepaste ‘ziekenhuisbacteriën’ die daar tegen kunnen op de loer. Het Leids Universitaire Medisch Centrum had van 2009 tot 2012 bijvoorbeeld te kampen met resistente Pseudomonas-bacteriën. Die bleek voor te komen in de afvoerputjes van gootstenen op de intensive care.
Behandelen met chloor werkte niet, dus besloot de afdeling zwaarder geschut in te zetten: speciale ontsmetters die normaal voor afvalwater worden gebruikt. Elke keer als er water door de gootsteen loopt, verhitten ze dat tot 85 graden, en daarnaast houden ze de binnenkant schoon door te trillen. In het Journal of Hospital Infection beschrijven LUMC-onderzoekers de resultaten.
Zo’n desinfectieding doet inderdaad waar ‘ie voor bedoeld is: na de installatie zaten er geen pseudomonassen meer in die gootstenen. De controlegroep, waar de afvoerpijp vervangen was door een nieuw stuk pvc-buis, had ze wel.
Dat is mooi, maar gootsteenvibrators zijn niet gratis. Het heeft alleen maar zin om ze te installeren als de bacteriekolonie in de gootsteen ook een bron is van patiëntenbesmetting, en niet alleen een reflectie ervan. Na de loodgieterij nam het percentage patiënten met pseudomonas-bacteriën in elk geval flink af, dus het lijkt erop dat de gootstenen daar wel iets mee te maken hebben. Misschien dat er wat water opspat tijdens het handen wassen of zo, opperen de auteurs.